او در سال 2008 «نظریه القایی» (Nudge Theory) را معرفی کرد و نشان داد که با ایجاد تغییرات جزئی و خفیف در سیاست های دولت، می تواند مردم را در درازمدت به سمت منافعشان هدایت کرد.

یکی دیگر از اقدامات ارزشمند تیلر، شناسایی و تفسیر مفهوم «حسابداری ذهنی» (Mental Accounting) است که بیان می کند افراد به صورت ذهنی بودجه خاصی را به هر کدام از سرفصل های هزینه ای خود اختصاص می دهند، هرچند شاید این روش در عمل چندان بهینه نباشد. سال گذشته او «برگزیت» (خروج انگلستان از اتحادیه اروپا) را نمونه بارزی از تصمیم گیری تعداد زیادی از شهروندان بر مبنای احساس و نه بر اساس منافع اقتصادی نامید.

آخرین باری که جایزه نوبل اقتصاد (یا به بیان دقیق تر، جایزه یادبود نوبل در علوم اقتصادی) به دانشمندی در حوزه اقتصاد رفتاری رسید، به سال 2002 و «دنیل کانمن» بر می گردد که همکاری نزدیکی با تیلر داشت.

کمیته نوبل در بیانیه رسمی خود اظهار داشت ریچارد تیلر، پلی ارزشمند را بین علوم اقتصادی و آنالیزهای روانشناختی در فرایند تصمیم گیری افراد برقرار ساخته است. این کمیته افزود:

یافته های تجربی تیلر و بینش نظری او، توانست حوزه ای نوین و رو به رشد را در اقتصاد رفتاری خلق نماید که تأثیر شگرفی بر ابعاد مختلف تحقیقات اقتصادی و سیاست های وابسته به آن دارد.

تیلر که اکنون 72 سال سن دارد، استاد دانشگاه شیکاگو در علوم رفتاری و اقتصاد است و به ورزش گلف علاقه زیادی دارد.