کنفرانس امنیتی مونیخ ۲۰۲۳ همانگونه که انتظار می‌رفت در فضایی محدود شده و گزینشی که حاصل دعوت نکردن از نمایندگان رسمی ایران و روسیه بود، به مسیری هموار برای تنش‌آفرینی در عرصه بین‌المللی تبدیل شد و مدعیان امنیت هرچه در توان داشتند بر مارش جنگ و ناامنی در جهان کوبیدند.

 اگر تا دیروز درمورد اهمیت و اثربخشی اقتصادی اجلاس داووس (مجمع جهانی اقتصاد) تردید وجود داشد، امروز کنفرانس مونیخ که در عُرف دیپلماتیک به داووس امنیتی شهره است، گوی سبقت را از همتای اقتصادی خود ربوده و بی‌اعتبارتر از گذشته و تهی از اهداف و آرمان‌هایش پیش می‌رود.

اجلاسی که زمانی روح آن را ادعای گفتمان امنیت در راستای تقویت صلح جهانی تشکیل می‎‌داد، امروز صحنه‌ای مخوف از تنش‌آفرینی و گسترش جنگ‌افروزی از شرق تا غرب شده است و مدعیان صلح جهانی، نه در خفا که آشکارا به گسترش جنگ در راستای منافع خود دامن می‌زنند.

حال کنفرانس امنیتی مونیخ ۲۰۲۳ در شرایطی خاتمه یافته است که در بیرون از سالن‌های مذاکره، معترضان در اعتراض به سیاست‌های جنگ‌طلبانه رهبران غرب تجمع و تظاهرات برگزار می‌کردند و شرکت‌کنندگان در این کنفرانس بی‌توجه به نگاه ملت‌ها، به شکلی آشکار و بی‌پرده، قلب واقعیت تفکر غربی مدعی آزادی بیان را نشان می‌دادند.

در این بین، رهبران اروپا و آمریکا نیز با حذف ایران و روسیه به عنوان مخالفان اصلی خود، معنایی جدید به واژه مذاکره و امنیت بخشیدند؛ معنایی انتزاعی که می‌توانند در راستای منافع خود آن را به هر شکلی تغییر دهند و از آن به عنوان ابزاری در جهت اهدافشان استفاده کنند.

کنفرانسی که به تعبیر تحلیلگران به سرعت در حال از دست دادن فرصت‌ها برای اثبات خود به عنوان یک میدان بین‌المللی پیشرو در مسائل امنیتی برای دستیابی به صلح است و با پس گرفتن دعوت از مهمانانی همچون ایران و روسیه، نه فقط وجهه این کنفراس در صحنه بین‌المللی آسیب جدی دید، بلکه فرهنگ مذاکره که کالبد این کنفراس را تشکیل می‌داد نیز فرو ریخت.