در اولین ماه از سال ۲۰۱۷ و با اجرای توافق برجام،صادرات نفت ایران به ۲.۳ میلیون بشکه در روز رسید. این درحالی بود که در اوج تحریم‌ها در سال ۲۰۱۳، صادرات نفت ایران روزانه ۹۸۰ هزار بشکه در روز اعلام شده که نشان‌دهنده افزایش ۱۳۷ درصدی صادرات نفت ایران با اجرای برجام است.

سال ۲۰۱۱، دولت آمریکا تصمیم گرفت تا تحریم‌های گسترده و البته گام به گامی را علیه اقتصاد ایران و بیش از همه بخش نفت کشورمان اعمال کند.

در آن دسته از تحریم‌ها، علاوه بر ممنوعیت فروش بنزین به ایران، محدود کردن صادرات نفت نیز در دستور کار بود. با این حال، این محدودیت گام به گام انجام شد زیرا آمریکا از ایجاد شوک به بازار نفت با خروج ناگهانی نفت ایران نگران بود.

بنابراین اگرچه تحریم‌ها از سال ۲۰۱۱ آغاز شد اما دو سال زمان نیاز داشت تا میانگین صادراتی نفت ایران به زیر یک ملیون بشکه در روز برسد.

این افت تولید و صادرات همزمان با اولین سال روی کار آمدن دولت تدبیر و امید بود. از همان نخستین روزها، مذاکرات برای حل پرونده هسته‌ای و رفع تحریم‌ها آغاز شد.

از یک سو وزارت خارجه با کشورهای ۵+۱ مذاکرات سیاسی را پیش می‌برد و از سوی دیگر وزارت نفت خوشبین به نتیجه مذاکرات، به دنبال احیای بازارهایی بود که به دلیل تحریم نفت ایران توسط رقبا پر شده بود.

ایران پیش از تحریم‌ها، روزانه ۲.۲ میلیون بشکه نفت صادر می‌کرد. با اعمال تحریم‌ها، صادرات نفت ایران در سال ۲۰۱۳ به روزانه ۹۸۰ هزار بشکه در روز رسید و اگر این روند ادامه پیدا می‌کرد، در سال در سال ۲۰۱۵، صادرات نفت ایران به صفر می‌رسید.

نکته مهم آن بود که ایران در این سال‌ها نفت خود را با قیمتی بالای ۱۰۰ دلار در هر بشکه می‌فروخت اما درست از سال ۲۰۱۳ روند کاهشی قیمت نفت در بازارهای جهانی آغاز شد.

از همین رو اگر فکری برای رفع تحریم‌ها صورت نمی‌گرفت، با محدود شدن صادرات و کاهش قیمت نفت، وضعیت اقتصادی تحت فشار قرار می‌گرفت.

در سال ۲۰۱۴، اولین توافق بین ایران و کشورهای ۵+۱ در ژنو محقق شد. این موضوع کمک کرد تا صادرات نفت ایران که به زیر یک میلیون بشکه در روز کاهش پیدا کرده بود، به بالای ۱.۱ میلیون بشکه برسد.