حمله مشکوک به سفارت آمریکا در بغداد؛ پشت پرده ماجرا چیست؟

حمله مشکوک به سفارت آمریکا در بغداد؛ پشت پرده ماجرا چیست؟

حملات راکتی یکشنبه شب گذشته (سی ام آذرماه ۹۹) به سفارتخانه آمریکا نخستین حمله به شمار نمی رود و نمی توان آن را به تبعات ترور ناجوانمردانه فرماندهان شهید سپهبد قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس مرتبط کرد بلکه در طول ۱۹ ماه گذشته جریان داشته و بعضا محل تردید و ابهام بوده است.

نخستین حملات راکتی به سفارتخانه آمریکا به ۲۹ اردیبهشت ماه ۹۸ یعنی یک هفته بعد از انتخابات بحث برانگیز پارلمانی عراق که در آن فهرست های انتخاباتی نزدیک به محور مقاومت بیشترین کرسی های پارلمان را به دست آوردند، بر می گردد.
در طول این مدت همواره در این حملات راکتی که معمولا از «کاتیوشا» در آنها استفاده شده، «گروه های مقاومت اسلامی» در مظان اتهام قرار گرفته هر چند بیشترین و سریعترین بیانیه های محکومیت و تبری جستن از این حملات، از سوی همین گروه ها و جریان های سیاسی نزدیک به آنها صادر شده است.
با وجود تکذیب مکرر اتهامات توسط گروه های مقاومت و جریان های سیاسی نزدیک به آنها اما ماشین تبلیغاتی آمریکایی و عربی در خارج و داخل عراق همواره گروه های مقاومت را متهم کرده و گزینه های احتمالی دیگر را به عمد نادیده گرفته است.

نکات فنی درباره حملات راکتی
در طول ۱۹ ماه گذشته همواره از گلوله های کاتیوشا بهره برده شده و مسیر اغلب حملات نیز از یک سو یعنی بخش جنوبی بغداد بوده و جالب اینکه در طول این حملات هیچ تلفات انسانی یا مادی قابل ذکری ثبت نشده و اغلب حملات در سال ۹۸ به مناطق باز خارج از سفارتخانه آمریکا در منطقه امنیتی سبز اصابت کرده است.
 گروه های مقاومت با تکذیب انتصاب این حملات به آنها تاکید کرده اند که؛

اولا: سلاح کاتیوشا را مدت ها است به عنوان یک سلاح راهبردی از مجموعه تسلیحات خود کنار گذاشته اند چون کارایی لازم را در مبارزه با تروریسم ندارد.
دوم: اینکه گرای سفارتخانه آمریکا را به طور دقیق دارند و امکان ندارد که بارها و بارها در اصابت محل سفارتخانه که بزرگترین سفارتخانه آمریکا در جهان با مساحت بیش از دو هزار متر مربع است، اشتباه کنند.
سوم: گروه های مقاومت هرگز با هدف قرار دادن مواضع آمریکایی در داخل شهرها، جان شهروندان عراق را به مخاطره نمی اندازند زیرا این گروه ها اصولا عامل حمایت و حفاظت از جان شهروندان عراقی در برابر یورش گروه تروریستی داعش به شمار می روند.
چهارم: سفارتخانه آمریکا با وجود اینکه خارج از مسئولیت های دیپلماتیک تبدیل به پایگاه نظامی شده اما گروه های مقاومت عراق، در همین سطح نیز حاضر نیستند سفارتخانه را که در منطقه مسکونی در مرکز بغداد واقع شده هدف قرار دهند.
با این تفاصیل اما حملات به سفارتخانه آمریکا همچنان در طول این ۱۹ ماه جریان داشته است.
برخی تحلیل ها در سال ۹۸ درباره علت وقوع حملات موشکی به سفارت آمریکا، آن را به تبعات امضای برجام بین آمریکا و ایران مرتبط می کردند.
 طبق این باور، برخی کشورهای منطقه مانند سعودی ها، اماراتی ها و همچنین رژیم اشغالگر اسراییل می کوشیدند که با حملات موشکی به سفارتخانه آمریکا و اتهام زنی به ایران و گروه های مقاومت نزدیک به ایران، باعث تنش در روابط آمریکا و ایران شده و زمینه را برای جنگ بین آنها آماده کنند.
در این راستا حتی برخی از دستگاه های خودسر آمریکایی نیز به دست داشتن در این طرح متهم شدند که از جمله آنها رقابت بین پنتاگون و وزارت امور خارجه آمریکا و بخش هایی از سازمان سیا است.

 دستاورد حملات موشکی
براساس منطق و عقل سلیم، حملات موشکی به سفارتخانه آمریکا از حیث وجهه برای گروه های مقاومت نه تنها اعتبار نداشته بلکه در انظار عمومی عراق، از آنها به عنوان گروه هایی یاد می شود که جان مردم بغداد را به مخاطره انداخته اند.
گروه های مرتبط با اعتراضات مدنی در عراق از این برگه برای تخریب اعتبار و وجهه محبوب گروه های مقاومت بهره بسیار برده و همین امر باعث شد تا بارها مقرهای الحشد الشعبی و گروه های مقاومت و جریان های سیاسی نزدیک به آنها در بغداد و استان های جنوب و مرکز عراق به آتش کشیده شود.
در مقابل آمریکا به بهانه حملات راکتی، سفارتخانه خود در مرکز بغداد را با وجود مخالفت دولت عراق، به پایگاه نصب پیشرفته ترین سامانه موشکی تبدیل کرده است.
این نگرانی وجود دارد که سفارتخانه آمریکا با استفاده از سامانه دفاع موشکی جدید و تجهیزات پیشرفته راداری و تجسسی در آینده از آنها برای حذف فیزیکی رهبران و فرماندهان مقاومت در عراق بهره ببرد.
آمریکا عملا با نصب سامانه دفاعی موشکی و دیگر تجهیزات راداری و تجسسی نه تنها حاکمیت ملی عراق را نقض کرده بلکه امنیت این کشور را نیز به مخاطره انداخته است.

به علاوه همه اینها، بی اعتنایی مقام های آمریکایی نسبت به تحقیقات همه جانبه برای کشف و شناسایی عوامل این حملات مشکوک است، بطوری که آمریکایی ها به بهانه حمله به پایگاه "کی وان" در کرکوک در سال گذشته، مقرهای الحشدالشعبی را بدون کمترین تحقیق و بررسی میدانی مورد حمله قرار دادند.

گروه های خودسر
دخالت گروه های خودسری که «ابوعلی البصری» معاون فرمانده ستاد کل عملیات الحشد الشعبی دیروز سه شنبه در گفت وگو با ایرنا به احتمال دست داشتن در حملات موشکی از آنها نام برد، دور از ذهن نیست.
البته این گروه های خودسر با پوشش وابستگی به مقاومت احتمالا مجری پاره ای توطئه های بزرگ باشند که بعید نیست از رویدادهای سال ۹۸ به دور باشد.
گزارش های مختلف رسانه ای و امنیتی وجود دارد که نشان می دهد سعودی ها و اماراتی ها و حتی خود آمریکایی ها توانسته اند تعدادی از این گروه های خودسر را در راستای برنامه های خود به خدمت بگیرند که بارزترین نمود آنها گروه های تروریستی داعش و القاعده و زیر مجموعه های آنها به شمار می رود که از ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۷ توانستند اوضاع عمومی عراق را ناامن کنند.
نکته ای که توجه زیادی در گزارش های رسانه ای به آن نمی شود، این است که بیشتر حملات از بخش جنوبی بغداد مانند «الدوره» یا حومه پایگاه نظامی «الرشید» صورت گرفته که اغلب مناطق سنی نشین هستند.
برخلاف آنچه در رسانه ها همواره درباره گروه های نظامی شیعه تحت عنوان «میلشیای شیعه» و نقش آنان در این حملات خبرسازی می شود، اما بیشترین حملات از مناطق جنوبی بغداد صورت گرفته است و اتفاقا کمترین احتمال به نقش گروه های نظامی غیر شیعه داده شده است.
این درحالی است که برخی از رهبران سیاسی اهل سنت، از جمله «اثیل النجیفی» استاندار سابق نینوا و عضو برجسته جبهه نجات و توسعه، دارای گروه های شبه نظامی هستند که توسط ترکیه و امارات حمایت می شوند.
آمریکایی ها نیز در استان الانبار در طول دو سال اخیر آموزش نظامی تعدادی از گروه های مسلح سنی مذهب را به دور از چشم و نظارت دولت عراق آغاز کرده اند که سه گروه از آنها در رزمایش چهارم فروردین ماه ۹۹ آمریکا و امارات شرکت کردند.
آنچه مسلم است، گروه ها و باندهای متعددی در عراق وجود دارند که حاضرند برای پول تن به هر کاری، از جمله بمب گذاری و عملیات انتحاری در مناطق مسکونی و تجاری بدهند، به ویژه اینکه سلاح به سادگی در اختیار این گونه باندها و گروه های جنایتکار است و این گروه ها اتفاقا بیشترین عملیات تروریستی را در 17 سال گذشته در مناطق فقیر و شیعه نشین بغداد و سایر شهرهای عراق انجام داده اند.
این در حالی است که گروه های مقاومت شناخته شده که در سال ۹۸ حملات راکتی را به سفارتخانه آمریکا محکوم می کردند، حملات یکشنبه شب گذشته را نیز محکوم کرده اند.
گروه های مقاومت کتائب حزب الله، عصائب اهل الحق، النجباء، سازمان بدر به علاوه فراکسیون الفتح (نزدیک به الحشد الشعبی و گروه های مقاومت)، مقتدا صدر (حامی فراکسیو سائرون و رهبر جریان صدر و شاخه نظامی آن موسوم به سرایا السلام) به علاوه رئیس جمهوری، نخست وزیری و ستاد فرماندهی مشترک نظامی همگی حملات را محکوم کرده اند. ضمن آنکه این گروهها در عراق به لحاظ حقوقی رسمیت دارند و از سویی از به عهده گرفتن مسئولیت اقدامات خود هم واهمه ای ندارند، آن هم اگر درگیری با آمریکایی ها باشد.

آتش بس در هنگام انتخابات آمریکا
یکی از نکات مهم که بیش از پیش حملات موشکی را به گروه های مقاومت مرتبط کرده است، مانور تبلیغاتی هدفمندی بود که آمریکاییها در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در داخل عراق انجام دادند.
آمریکایی ها با واسطه قرار دادن برخی شخصیت های سیاسی عراقی و بین المللی از جمله نماینده دبیرکل سازمان ملل در بغداد، اینگونه وانمود کردند که خواهان آتش بس موقت گروه های مقاومت عراقی در طول انتخابات ریاست جمهوری آمریکا هستند تا حملات موشکی به سفارتخانه آنها در بغداد بر نتائج آراء در داخل آمریکا اثر نامطلوب نگذارد.
جالب  اینکه عملا در طول مدت هیاهوی انتخابات آمریکا، حملات راکتی به سفارتخانه آمریکا به صفر رسید و همین جریان ضد مقاومت، آن را نشانه نقش مستقیم و غیر مستقیم دست داشتن گروه های مقاومت و الحشد الشعبی در حملات ماه های گذشته به این سفارتخانه دانستند.
 بعد از شکست فاحش و بی سابقه دونالد ترامپ، حملات موشکی دوباره به سفارتخانه آمریکا در بغداد شروع شد و در تحولی قابل توجه برای نخستین بار به جای راکت کاتیوشا از موشک های «گراد» در حمله یکشنبه شب گذشته استفاده شد که به مراتب سلاحی پیشرفته تر از کاتیوشا است.

نتیجه بررسی های دقیق تر، کارشناسان را به دو نکته ظریف در این ماجرا خواهد رساند؛ اول اینکه تناقضات موجود در رفتارهای آمریکایی ها و نوع تبلیغات و خبرسازی ها ، نشان می دهد که پشت این حملات خود آمریکایی ها و متحدان آنها در منطقه و نیز عراق قرار دارند و دیگر اینکه عراقی ها به جمع بندی نهایی خواهند رسید تا زمانی که اشغالگران خاک عراق را ترک نکنند، این بازی های کثیف ادامه خواهد داشت.

بعد از مواضع محکم و محکومیت گروه های مقاومت و جریان های نزدیک به مقاومت در عراق و موضع جمهوری اسلامی ایران که خود آمریکایی ها را به دست داشتن در این حمله متهم کردند، هیچ شک و تردیدی نمی ماند که حملات به سفارتخانه آمریکا در راستای خواسته های ماجراجویانه ترامپ و طمع ورزی بیشتر به پول های کثیف برخی شیخ نشین های حوزه خلیج فارس و مشورت های شیطانی رژیم صهیونیستی است که در نهایت ماجرا، قربانی آن بچه های مقاومت و شهروندان عراقی خواهند بود.

نظرات کاربران