به گزارش اینپیا، آزادسازی نرخ قمیت های پایه محصولات پلیمری و جایگزینی نرخ نیمایی با نرخ قبلی، اتفاقی بود که توانست فاصله قیمتی بین بازار آزاد و بورس را کاهش دهد.

تغییر نرخ پایه در کنار حذف سقف رقابتی، دو تصمیم سودآور برای پتروشیمی ها بود که البته برای تولیدکنندگان نیز منفعت های زیادی از جمله کنترل قیمت بازار آزاد را دارد. اما ضلع سوم این تصمیمات «رعایت دقیق کف عرضه ها» است. این ضلع سوم تاکنون از سوی پتروشیمی ها به درستی اجرا نشده است. اگر نیاز تولیدکنندگان داخلی در بورس کالا برطرف شود، بخش بزرگی از مشکلات تامین مواد اولیه برای تولیدکنندگان صنایع پایین دستی حل و فصل می‌شود. در غیر اینصورت شاهد آسیب‌های جدی و جبران ناپذیری به صنایع تکمیلی کشور در حوزه پلیمر خواهیم بود. 

 بررسی کارشناسان اینپیا، نشان می‌دهد در چهار هفته از سال (هفته آخر شهریور و ۴ هفته مهر ۹۷) آزادسازی نرخ دلارقیمت‌های پایه، سودی 1500 میلیارد تومانی به سمت پتروشیمی‌ها روانه کرده است. این سود که تنها در ۴ هفته حاصل شده است نشان می‌دهد که دلالان چه نفعی از گپ قیمتی بورس و بازار برده و می‌برند.

عدم رعایت کف عرضه ها در هفته های گذشته، درصد رقابت‌های بسیاری از گریدها در بورس را به طور چشمگیری افزایش داد تا مواد اولیه به قیمت بسیار بالاتری نسبت به نرخ پایه، به دست تولیدکننده برسد. یعنی نه تنها پتروشیمی ها از بالا رفتن قیمت های پایه منتفع می‌شوند بلکه با عدم رعایت کف عرضه، سودهای بیشتری نیز به جیب می‌زنند. اتفاقی که اگر ادامه پیدا کند ممکن است باعث نابودی صنعت پلاستیک شده و حدود ۱ میلیون کارگر را بیکار کند.

در جدول زیر، میزان سود هر پتروشیمی از آزادسازی نرخ قیمت های پایه را ملاحظه می‌کنید. در ادامه نیز رقم دقیق سود هر پتروشیمی آورده شده است.