نشریه آتلانتیک نوشت: راهبرد «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا در استفاده از تحریم ها و انزوای دیپلماتیک و حتی تهدید جنگ، ایران و کره شمالی را وادار به تسلیم نخواهد کرد و این راهبرد محکوم به شکست است.

این رسانه آمریکایی افزود: ترامپ هفته پیش درسازمان ملل مدعی شد که دولتش در مقابله با کره شمالی پیشرفت داشته و وعده داد همین روش را درباره ایران تکرار کند. 
وی با تمجید از کره شمالی و اهانت به ایران به خبرنگاران گفت: مهم نیست که رهبران جهان چه فکری می کنند. ایرانی ها به سراغ من می آیند و آنها وارد توافقی خوب می شوند!
آتلانتیک در ادامه نوشت: 
« ترامپ آشکارا باور دارد که راهبردش در زمینه اعمال حداکثر فشار شامل تحریم های اقتصادی، انزوای دیپلماتیک و حتی جنگ به امضای توافقات تاریخی با کره شمالی و ایران منجر می شود. اما حتی اگر پیشرفت هایی در روابط با کره شمالی دلیلی باشد که ترامپ را امیدوار کرده است، باز هم این یک راهبرد موفقیت آمیز نیست.
امید ترامپ به دستیابی به اهدافش از طریق راهبرد حداکثر فشار با دیدگاه تیم امنیت ملی اش همسو نیست. با توجه به رفتارهای ترامپ درباره کره شمالی و اظهاراتش درباره ایران، هدف او وادار کردن این دو کشور به مذاکرات دیپلماتیک است. در مقابل اعضای تیم ترامپ به گونه ای صحبت می کنند که انگار به دنبال وادار کردن این کشورها به تسلیم شدن هستند. پیونگ یانگ و تهران به خوبی این نکته را درک می کنند.
فشار ممکن است «کیم جونگ اون» رهبر کره شمالی را وادار به مذاکره کنند اما نمی تواند منجر به توافقی شود که ترامپ آرزویش را دارد. با وجود تلاش ترامپ برای ابراز دوستی به منظور جلب حمایت از توافق با این کشور به نظر می رسد دولتش به دنبال چیزی است که به گفته «جان بولتون» مشاور امنیت ملی آمریکا، هدف از آن دستیابی به توافقی مانند توافق سال 2003 است که «معمرقذافی» رهبر (مخلوع) لیبی را وادار کرد برنامه هسته ای اش را کنار بگذارد و آن را به خارج از کشور منتقل کند.
مقاومت در برابر خواسته ترامپ اولویت ایران و کره شمالی است و این بدان معناست که اعمال حداکثر فشار به عنوان یک راهبرد اصلی ممکن است به مرور زمان ارزش خود را از دست بدهد. در حقیقت اگر اعضای تیم امنیت ملی رئیس جمهوری آمریکا همچنان به اعمال حداکثر فشار برای تسلیم شدن این دو کشور ادامه دهند با مقاومت آنها مواجه خواهند شد. انتظار برای دوران بعد از ریاست جمهوری ترامپ یا امید به فروپاشی چنین راهبردی، گزینه مطلوب دو کشور است. »
آتلانتیک در بخش دیگری از گزارش خود آورده است: سیاست حداکثر فشار شامل کل جامعه بین المللی هم می شود که این امر می تواند به مقاومت آنها در مقابل چنین سیاستی منجر شود و احتمالا به فروپاشی آن بینجامد. آمریکا در نشست ویژه هفته گذشته شورای امنیت که تلاش کرد حمایت ها از سیاستش علیه ایران را جلب کند، منزوی شد. اگر این یک نشانه باشد، رویکرد حداکثر فشار با کمتر حمایتی مواجه است.
آمریکا همچنین متحدان اروپایی اش را به مجازات درصورت تسهیل روابط تجاری با ایران تهدید کرده است. فشارهای آمریکا تاکنون باعث شده که اروپا، روسیه و چین به دنبال راه هایی برای دور زدن تحریم ها آمریکا باشند.
همه این موارد به این معنا است که استفاده نادرست واشنگتن از سیاست حداکثر فشار احتمالا جهانی را ایجاد خواهد کرد که آمریکا به هیچ وجه نمی تواند فشار چندانی را وارد کند.