مستربچ محصولی است كه در آن پودر رنگ (پیگمنت) ویا افزودنی‌های دیگر بصورت بهینه با یكدیكر در یك رزین پایه ادغام شده‌اند.

مستربچ محصولی است که در آن پودر رنگ (پیگمنت) ویا افزودنی‌های دیگر بصورت بهینه با یکدیکر در یک رزین پایه ادغام شده‌اند که این رزین مطابق است با پلاستیک اصلی  تزریقی، چه به صورت دانه‌(گرانول) چه به‌ صورت کپسول (پریل).

ماده پایه:

ماده پایه مصرفی غالبا به‌ صورت یکی از موارد ذیل است:

پلی‌اتیلن سبک

پلی‌پروپیلن

پلی‌استایرن

EVA

واکس‌های با وزن ملوکولی پایین

رزین آلکیدی یا پلیمر‌های مخصوص دیگر

میزان تغذیه:

این میزان می‌تواند با توجه به نوع و قدرت مواد بکار رفته لازم برای محصول نهایی متفاوت باشد، و می‌تواند  از زیر 1%برای برخی انواع ماورا بنفش و رنگ ها تا بالای 50% برای انواعی از کند کننده‌های حریق متغیر باشد.برای رنگ کردن محصولات میزان 3-1% مناسب است.

تولیدکنندگان همیشه به شما توصیه می‌کنند که برای بدست آوردن رنگ دلخواه یا خاصیت افزودنی چه مقدار مستربچ مصرف کنید.یک سوال بجا که معمولا به‌ نظر می‌رسد این است که از آنجا که پودر رنگ/افزودنی در مقایسه با ترکیبات آنها ارزان‌تر است، آیا استفاده از این ترکیبات اقتصادی است؟؟ هرچند که با استفاده از مستربچ هزینه‌های تولید بالاتر می‌رود اما شما می‌توانید در وقت، انرژی و هزینه لازم برای مخلوط کردن این پودرها و نیروی کار صرفه جویی کنید.

به‌علاوه در فرآیند تولید پلاستیک شما از نتیجه کار خود اطمینان بیشتری دارید در بسیاری موارد هزینه‌ها در پی افزایش قدرت رنگ‌دهی نیز کاهش ‌می‌یابد.

پخش‌شوندگی:

موثرترین روش پخش‌کردن رنگ/افزودنی شامل ترکیب آنها با یک رزین مذاب مطابق با ماده نهایی مصرف است.گستره وسیعی از تجهیزات می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد، اما عموما باید شامل دستگاه برش مناسب به همراه مخلوط کن و کنترلر دما باشد.

در مکانیزم مخلوط کردن، قابل قبول‌ترین نظریه تاکید بر شارش به عنوان بحرانی‌ترین مرحله دارد. بهترین مخلوط در بالاترین حالت چسبندگی پلیمر مصرفی بدست می‌آید.. این زمان بهترین موقع جهت شروع افزودن است. مخلوط کردن مواد بعد از این نقطه تحت تاثیر افزایش دما و کاهش چسبندگی قرار می‌گیرد.

برای بدست اوردن پخش‌پذیری مناسب رنگ/افزودنی باید به صورت مذاب با هم ترکیب شوند. در جایی که میزان زیادی از این ترکیب‌ها نیاز است  بهترین انتخاب می‌تواند مخلوط‌کن‌های داخلی همانند بنبوری باشد.

مخلوط‌کن‌های داخلی مداوم و اکسترودر با مارپیچ دوقلو نیز می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد، در برخی موارد نیز می‌توان از ماشین‌های تک مارپیچ مانندBuss Ko-Kneader نیز می‌توان استفاده کرد.. روش‌های دیگر شامل استفاده از مخلوط‌کن‌های سرعت بالابه‌ همراه اکسترودر تک مارپیچ است

فرآیند:

مراحل متفاوت کاملا مشخصی در تولید مستربچ وجود دارند که اکثرابه صورت زیر است:

1-اولین ومهمترین مرحله فرمول‌بندی رنگ یا میزان افزودنی است که بدون یکی از اینها نمی‌توان ادامه داد. امروزه اکثر تولیدکنندگان با کفایت از کامپیوتر برای دادن تمامی اطلاعات لازمه استفاده می‌کنند.

2-تمام اجزا لازم به دقت وزن شده در صورت لزوم مخلوط شده در ظروف تغذیه جدا گانه ریخته شوند.در بعضی موارد لازم است که این ترکیبات با سرعت بالا ترکیب شوند تا نتیجه بهتری ارائه دهند.

برای تنظیم میزان تغذیه اجزا وجود یک پیچ تنظیم متناسب با خروجی دستگاه ضروری است. از آنجاییکه ماشین‌ ‌آلات از منابع تغذیه مواد مایحتاج را تامین می‌کنند، تغذیه کننده جز مهمی است که باید قابل تنظیم باشد.

مرحله مخلوط کردن مذاب نیاز است تا دقیقا در دمای از پیش تعیین شده زمانیکه مخزن تنظیم شده تا مخلوط را مذاب کند انجام شود.دمای بالا یا بالعکس پایین به‌صورت برش‌هایی ناپسند با پخش‌ نامناسب پودرها نتیجه می‌دهد.

مستربچ نهایی باید به اندازه‌ای مستحکم باشد که بتوان در آخرین مرحله برروی آن اندازه‌گیری ولومتری انجام داد. بنابراین لازم است تا از صافی‌هایی برای مطمئن شدن از اندازه مناسب مستربچ دانه‌ای‌(گرانول)، نبودن مستربچ‌های خارج از اندازه یا بسیار ریز، استفاده شود.

منبع: رستگار مستربچ اصفهان