نشریه پولیتیکو گزارش داد: «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا با نقض توافق هسته ای ایران (برجام)، این پیام را به کره شمالی و متحدان غربی اش ارسال می کند که نمی توان به واشنگتن اعتماد کرد.

این نشریه آمریکایی با اشاره به لفاظی های ترامپ درباره خودداری از تایید برجام در مهلت 90 روزه بعدی نوشت: اگر ترامپ همان طور که نشان داده تصمیم بگیرد در ماه های آتی عدم پایبندی ایران را به توافق هسته ای اعلام کند، تاثیر آن در منطقه خاورمیانه که اکنون دچار تنش است، حس خواهد شد اما آسیب جدی تر آن می تواند گسترده تر باشد و حتی مایل ها آن طرف تر یعنی در کره شمالی هم احساس شود. دولت ترامپ باید اکنون بین این مسائل ارتباط منطقی برقرار کند.
این گزارش افزود: آمریکا گزینه های محدودی در مقابله با چالش های هسته ای کره شمالی دارد. یک حمله پیشگیرانه خطر فاجعه ای غیرقابل وصف را به دنبال دارد. تحریم ها موثر نبوده اند و بعید می رسد تشدید آنها تاثیری داشته باشد. مذاکرات دیپلماتیک برای آمریکا دشوار خواهد زیرا شامل توافقی خواهد بود که با دستیابی به مصالحه ای به کره شمالی اجازه خواهد داد سلاح های هسته ای اش را حفظ کند. 
بی شک، اگر هدف، جلوگیری از گسترش موشک های قاره پیما کره شمالی با قابلیت حمل هسته ای باشد، مذاکره با پیونگ یانگ تنها راه برای رفع خطر بحران خواهد بود.
پولیتیکو ادامه داد: اما اگر آمریکا توافق هسته ای با ایران را نقض کند، پیام آن به کره شمالی و دیگر کشورها این خواهد بود که نمی توان به آمریکا برای عمل به تعهداتش اعتماد کرد. این امر ضربه ای مهلک به هر گونه فرصتی برای تلاش دیپلماتیک درباره کاهش روند برنامه موشک بالستیک و هسته ای کره شمالی خواهد بود، چه برسد به آن که بخواهد آن را متوقف کرده یا به عقب برگرداند. 
در واقع، خروج از توافق هسته ای ایران، علاوه بر این که آمریکا را با بحران هسته ای با ایران مواجه می کند بلکه تنها گزینه ممکن برای جلوگیری از بحرانی به مراتب خطرناک تر با کره شمالی را منتفی می کند. کره شمالی همین حالا هم به انگیزه ها و مقاصد واشنگتن اعتمادی ندارد و نگران تغییر حکومت کره شمالی و وحدت دوباره دو کره به رهبری کره جنوبی است. خروج آمریکا از توافق هسته ای ایران بدون هیچ ادله ای بر چنین باوری صحه خواهد گذاشت و درس عبرتی برای این کشور خواهد بود مبنی بر این که واشنگتن، دیپلماسی را صرفا مقدمه ای برای تلاش ها جهت منزوی کردن، فشار و تلاش قلمداد می کند. اگر «کیم جون اون» رهبر کره شمالی متقاعد شود که واشنگتن پس از توافق به دنبال بهانه ای برای لغو آن خواهد بود، چرا اصلا باید مذاکره را آغاز کند؟
پیام واشنگتن البته فقط در پیونگ یانگ شنیده نخواهد شد. راهبرد ترامپ مطمئنا اعتبار آمریکا را نزد کشورهایی از بین خواهد برد که به همکاری آنها در مقابل چالش هسته ای کره شمالی نیاز هست. قطعنامه اخیر شورای امنیت در اعمال تحریم هایی به مراتب شدیدتر علیه کره شمالی دو نکته را نشان می دهد: نخست اینکه رویکرد یکجانبه آمریکا غیرعملی است و دوم، چین و روسیه می توانند شرکای کارامدی در فشار بر پیونگ یانگ در زمینه برنامه هسته ای و موشک بالستیک آن باشند. 
اما نباید از واکنش آمریکا در صورت اقدام غیرمحتاطانه و شتاب زده اش در برابر توافق ایران غافل بود. با توجه به این که چین خریدار نفت ایران است و روی زیرساختارهای این کشور سرمایه گذاری کرده، این اقدام واشنگتن می تواند خشم پکن را برانگیزد. اما تبعات آن با توجه به چالش امنیتی کره شمالی می تواند زنگ هشدار را برای چین به صدا در آورد. حفظ دیپلماسی چین با پیونگ یانگ تنها پاسخ ممکن به برنامه هسته ای کره شمالی است.
سابقه لغو توافقی که توسط گروهی از کشورها مورد مذاکره قرار گرفت و به تصویب شورای امنیت رسید، پرسش هایی جدی در ذهن پکن ایجاد می کند مبنی بر این که آیا می توان به آمریکا اعتماد کرد که اقدام مشابهی را درباره کره شمالی بکار نبندد و حمایت از حسن نیت آمریکا در مقابل پیونگ یانگ را تقریبا غیرممکن خواهد کرد.
پولیتیکو نوشت: کشورهای متحد آمریکا نیز اعتماد خود را از دست خواهند داد. آمریکا با لغو توافق هسته ای ایران، مسیر راه حل دیپلماتیک با کره شمالی را قطع می کند. احتمال موفقیت توافق مورد مذاکره با کره شمالی اندک است اما نهایت مسئولیت ناپذیری خواهد بود که چنین امکانی آزموده نشود.
«رکس تیلرسون» وزیر امور خارجه آمریکا به تازگی اعلام کرد آمریکا به دنبال رویکرد دیپلماتیک است و به کره شمالی اطمینان داد که قصد ندارد حکومت این کشور را تغییر دهد. مطمئنا هم او و هم دیگر مقامات دولتی آمریکا به ویژه ژنرال ها «جیمز متیس» وزیردفاع، «اچ ار مک مستر» مشاور امنیت ملی ترامپ و «جان کلی» وزیر امنیت داخلی آمریکا که از متقاعد کردن ترامپ برای تایید پایبندی ایران به توافق هسته ای نقش داشتند این موضوع را درک می کنند که اگر در دوره بعدی تایید توافق، نتوانند رئیس جمهوری را متقاعد کنند تا چه اندازه چنین وعده هایی توخالی خواهد بود. حداقل چیزی که می توان امیدوار بود این است که آنها متوجه ارتباط بین این دو موضوع باشند. ترامپ بدون در نظر داشتن چنین احتمالی چشم انداز بروز بحرانی هسته ای در هر دو جبهه را ایجاد خواهد کرد که آمریکا و جهان نمی توانند از عهده آن بر آیند.

منبع خبر: ایرنا