هجمه به دستاوردهای سیاسی و اقتصادی دولت از مهمترین راهبردهای منتقدان است. هجمه ای که در شرایط کنونی به بهانه هایی مانند مشکلات اقتصادی، بانکی و تحریم کشورهای غربی شدت یافته است.

به گزارش گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا، شکست منتقدان سیاست های دولت یازدهم در انتخابات ریاست جمهوری هر چند که حجت الاسلام «حسن روحانی» را به ادامه مشی اعتدالگرایی مصمم تر کرد اما هیچ تاثیری در نحوه برخورد دلواپسان با سیاست های دولت روحانی نداشت. 
آنان بی توجه به موفقیت های داخلی و خارجی دولت یازدهم، درصدد هستند با سیاه ‌نمایی وضع موجود، تصویری ناتوان و ناکارآمد از دولت به نمایش بگذارند. این گروه از اصولگرایان که پس از انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، راه خود را از اصولگرایان حامی دولت جدا کردند با راهبردهای مختلف تلاش دارند ضمن تخریب دولت تدبیر و امید این دولت را ناکارآمد معرفی کنند. 
دراین خصوص به برخی راهبردها در چهار سال گذشته اشاره می شود 
1- برجسته سازی نقاط ضعف و چشم پوشی از نقاط قوت دولت یازدهم یکی از مهمترین راهبردهایی است که منتقدان دولت سعی دارند نهایت بهره برداری از آن را داشته باشند. آنان بدون توجه به پیشینه شکل گیری مشکلات اقتصادی و سیاسی کشور از نخستین روزهای دولت یازدهم با فشار رسانه ها و تریبون های در اختیار هجمه ها را علیه دولت یازدهم آغاز کردند. این گروه حتی از طرح هایی مانند تحول نظام سلامت، سامان دهی به نظام مالیاتی و تغییر در تعامل سیاست خارجی، به عنوان نقاط ضعف دولت یازدهم یاد می کنند. 

2- دولت یازدهم در حالی چهار سال پیش سکان قوه مجریه را برعهده گرفت که تورم به بالای 40 درصد رسیده، تراز تجاری و رشد اقتصادی کشور منفی بود. تلاش تیم اقتصادی دولت و اجرای برنامه های مدون و کارشناسی شده علاوه بر تک رقمی شدن تورم، برای نخستین بار پس از انقلاب رشد اقتصادی مثبت را نتیجه داد. اما این عملکرد دولت یازدهم نه تنها مورد توجه منتقدان قرار نگرفت بلکه آنان برای وارونه جلوه دادن حقایق، تشکیک در آمارهای دولتی را در دستور کار قرار دادند. 
منتقدان با تردید افکنی درآمارها و حواله دادن مردم به شرایط بازار، بدون توجه به شیوه محاسبه نرخ تورم، می خواهند که دولت را به خلاف واقع گویی در زمینه رونق اقتصادی متهم کنند. 

3- خدشه دار کردن التزام دولت به ساختار و مبانی نظام جمهوری اسلامی یکی دیگر از اهداف دلواپسان برای تخریب دولت روحانی است. ایجاد دو قطبی انقلابی و غربگرایی در کنار متهم کردن دولت به تفکر لیبرالی، راهبردی بود که همواره از سوی رسانه های وابسته به منتقدان دولت پیگیری شده است. در همین زمینه دلواپسان از نخستین روزهای پس از انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم تلاش کردند با تقسیم بندی رای مردم به حلال و حرام و ایجاد دوقطبی میان شهروندان، برای دولت چالش آفرینی کنند.

4- بزرگنمایی مشکلات کشور از تریبون های مختلف یکی دیگر از شیوه های برخورد منتقدان با سیاست های دولت تدبیر و امید بود.این شیوه از تخریب دولت تا جایی پیش رفت که روحانی در نخستین سال دولت یازدهم در گلایه از این گروه گفت: گروهی کوچک در کشور از بلندگوهای بزرگ علیه دولت استفاده می‌کنند. 
استفاده این گروه از تریبون های رسمی برای ناکارآمد جلوه دادن دولت تدبیر و امید کماکان ادامه دارد. آنان در چند روز گذشته تخلف یک موسسه مالی اعتباری (کاسپین) به بهانه ای برای تخریب دولت تبدیل کرده و طرح سوال از رییس جمهوری را در مجلس شورای اسلامی کلید زدند. 

5- دو قطبی اشرافی گری و محرومیت از دیگر راهبردهای تخریبی است که در چهار سال گذشته توسط منتقدان دولت پیگیری شد. آنان به بهانه های مختلف تلاش می کنند تا رییس جمهوری و کابینه وی را نماد اشرافیت و بی توجه به طبقات محروم جامعه نشان دهند. 
دلواپسان همچنین در ادامه سیاست های تخریبی خود، نزدیکان رییس جمهوری را با اتهامات گوناگون از قبیل زد و بندهای اقتصادی، سوء استفاده از امکانات دولتی، واردات خودروهای لوکس و غیره مواجه کردند.

6- شیوه دیگری از تخریب سیاست های دولت موج سواری بر برخی از اتفاقاتی است که در داخل و خارج از کشور، علیه نظام شکل می گیرد. در این زمینه دلواپسان نخست فیش های نامتعارف حقوقی را دستمایه تخریب قرار داده و بدون توجه به پیشینه شکل گیری چنین حقوق هایی، دولت را به ریخت و پاش های بی رویه و خاصه خرجی متهم کردند. 
حوادث ریلی، ریزش معدن «یورت» آزاد شهر، ورود ریزگرد ها به مناطق غربی و جنوب غرب کشور و بحران آب در برخی از استان ها از جمله دیگر سوژه هایی بود که به دستمایه ای برای تخریب دولت تدبیر و امید در چهار سال گذشته تبدیل شده است. 
همچنین در عرصه سیاست خارجی دلواپسان از نخستین روزهای توافق هسته ای با بدبینانه ترین شکل ممکن با برجام مخالفت کرده و اتهام هایی را علیه تیم هسته ای کشور مطرح ساختند.

منبع خبر: ایرنا