التهاب در بازار پلی‌پروپیلن نساجی؛ رقابت شدید و فاصله نرخ ارز پایه با بازار آزاد عامل جهش قیمت‌ها
بازار معاملات پلی‌پروپیلن نساجی در هفته‌های اخیر با التهاب و نوسان قابل‌توجهی همراه بوده است. میانگین درصد رقابت در معاملات این گروه کالایی از مرز ۵۵ درصد عبور کرده و نشان‌دهنده فشار شدید تقاضا بر عرضه است. با وجود رعایت کف عرضه مصوب هفتگی از ابتدای مهرماه، حجم عرضه در مقایسه با سال گذشته حدود ۲۱۰ تن کاهش یافته است. این کاهش در حالی رخ داده که در پنج هفته اخیر، تقاضا به‌طور متوسط بیش از ۵۲ درصد از میزان عرضه فراتر رفته و همین عدم تناسب میان عرضه و تقاضا، زمینه‌ساز افزایش رقابت و رشد قیمت‌ها در معاملات شده است.
بازار معاملات پلی‌پروپیلن نساجی در هفته‌های اخیر با التهاب و نوسان قابل‌توجهی همراه بوده است. میانگین درصد رقابت در معاملات این گروه کالایی از مرز ۵۵ درصد عبور کرده و نشان‌دهنده فشار شدید تقاضا بر عرضه است. با وجود رعایت کف عرضه مصوب هفتگی از ابتدای مهرماه، حجم عرضه در مقایسه با سال گذشته حدود ۲۱۰ تن کاهش یافته است. این کاهش در حالی رخ داده که در پنج هفته اخیر، تقاضا به‌طور متوسط بیش از ۵۲ درصد از میزان عرضه فراتر رفته و همین عدم تناسب میان عرضه و تقاضا، زمینه‌ساز افزایش رقابت و رشد قیمت‌ها در معاملات شده است.
به گزارش اینپیا، در کنار کمبود عرضه، اختلاف قابل‌توجه میان نرخ ارز پایه و نرخ آزاد نیز نقش مهمی در شکل‌گیری شرایط کنونی دارد. نوسانات نرخ ارز و نبود شفافیت در نحوه تعیین نرخ ارز مبنای قیمت‌گذاری، موجب افزایش نگرانی تولیدکنندگان و فعالان بازار شده است.
افزایش نرخ و رقابت در بازار پلی‌پروپیلن نساجی پیامدهای گسترده‌ای برای صنایع پایین‌دستی دارد. پلی‌پروپیلن نساجی یکی از مواد اولیه کلیدی در صنایع منسوجات بی‌بافت، بسته‌بندی، خودروسازی، کشاورزی، تجهیزات پزشکی و محصولات آرایشی و بهداشتی است. رشد قیمت این ماده، به‌طور مستقیم موجب افزایش هزینه تولید در این بخش‌ها شده و در نهایت فشار قیمتی را به مصرف‌کننده نهایی منتقل می‌کند. در شرایطی که حاشیه سود بسیاری از صنایع کوچک و متوسط کاهش یافته است، ادامه این روند می‌تواند به افت تولید، رکود در خطوط تولید و افزایش بهای محصولات مصرفی منجر شود.
به نظر می‌رسد تا زمانی که فاصله نرخ ارز پایه و آزاد کاهش نیابد و سیاست‌های عرضه و قیمت‌گذاری اصلاح نشود، التهاب بازار پلی‌پروپیلن نساجی ادامه خواهد داشت. برای بازگشت ثبات به بازار، افزایش حجم عرضه، بازنگری در فرمول محاسبه نرخ پایه ارزی و ایجاد شفافیت بیشتر در روند قیمت‌گذاری ضروری است. تداوم وضعیت فعلی نه تنها تعادل بازار مواد اولیه را برهم می‌زند، بلکه می‌تواند زنجیره تولید بسیاری از صنایع وابسته را نیز با چالش‌های جدی مواجه کند.
