تردید کارشناسان نسبت به تداوم وعده ترامپ در حمایت از کییف و تحریم مسکو

تهران- ایرنا- به دنبال تهدیدهای مسکو از سوی «دونالد ترامپ» مبنی بر توافق برای آتشبس و یا تن دادن به تحریمهای سنگینتر و حمایت تسلیحاتی از اوکراین، کارشناسان نسبت به عملیشدن این تهدیدها و تداوم پشتیبانی کاخ سفید از کییف ابراز تردید کردند.
به گزارش روز سهشنبه ایرنا از روزنامه نیویورک تایمز، طرح جدید ترامپ برای ارسال تسلحیات به اوکراین و همزمان تهدید ولادیمیر پوتین رئیسجمهوری روسیه به اعمال تحریمهای سنگین، اگرچه نشانگر تغییر چشمگیر موضع رئیسجمهوری آمریکا در قبال این جنگ است اما جزئیات مهم همچنان نامشخص است.
ترامپ دیروز دوشنبه در کنار مارک روته دبیرکل سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در کاخ سفید صحبت کرد و گفت که سامانههای دفاع هوایی «پاتریوت» و سایر تسلیحات به سرعت به اوکراین که به تسلیحات بیشتر برای مقابله با تهاجم روسیه نیاز دارد، ارسال میشوند.
وی خاطرنشان کرد که این تسلیحات در واقع ابتدا به کشورهای اروپایی فروخته و سپس به اوکراین ارسال میشود. او اگرچه نام کشورهای اروپایی خریدار این تسلحیات را فاش نکرد، اما ولودیمیر زلنسکی رئیسجمهوری اوکراین پیش از این از آمادگی آلمان و نروژ برای این وضعیت خبر داده بود. اما مقامات پنتاگون پس از این اظهارات تاکید کردند که هنوز جزئیات این امر در دست بررسی است. ضمن آنکه در این میان کارشناسان در مورد تهدید ترامپ مبنی بر اعمال تعرفههای ۱۰۰ درصدی بر روسیه در صورت عدم موافقت پوتین با آتشبس ظرف ۵۰ روز، تردید داشتند.
تحلیلگر نیویورک تایمز در تشریح عملی شدن این تهدید آورده است: مقیاس تجارت چین با روسیه نزدیک به ۲۵۰ میلیارد دلار در سال است که بخش عمدهای از این مقدار را خرید نفت تشکیل میدهد. لذا در صورتی که ترامپ بخواهد تهدید خود را عملی سازد به سمت رویارویی نهایی با پکن سوق داده خواهد شد. تحلیلگران دیگر نیز بعید دانستهاند که ترامپ برای اوکراین که سرنوشت آن مدتهاست دیگر برای آمریکا مهم نیست، خطر یک تقابل دوباره با دومین اقتصاد بزرگ جهان را بپذیرد.
نویسنده این مطلب همچنین اضافه کرده است: به این مورد باید ویژگی ترامپ در تعیین ضرب الاجلهای چند روزه و سپس عمل نکردن به آنها را هم اضافه کرد.
این گزارش اما در عین حال یادآور شده است که دیدار ترامپ با دبیرکل ائتلافی که تا همین چند ماه پیش از آن به شدت انتقاد میکرد، نشان میدهد که روته و همکارانش چگونه راهی برای همکاری موثر با رئیس جمهوری آمریکا پیدا کردهاند.
قصد ترامپ برای ارسال مجدد تسلیحات حیاتی به اوکراین همچنین حاکی است که تلاش هماهنگ اروپا برای تغییر نگرش رئیس کاخ سفید نسبت به اوکراین و زلنسکی در نهایت مورد توجه قرار گرفت. هرچند این طرح نیز مانند امضای توافق معدنی با کییف، ماهیت معاملهگرانه ترامپ را نشان میدهد و نویدبخش سود بادآورده خرید تسلیحات آمریکایی از سوی اروپا است.
جنیفر کاوانا از اعضای ارشد اندیشکده «دیفنس پرایوریتیز» (Defense Priorities)، گفت: پوتین پیشنهادهای صلح ایالات متحده را رد کرده است، زیرا آماده توقف جنگ نیست.»
وی افزود: «از نظر من روسیه خوب می داند که در میدان نبرد دست بالا را دارد و آمریکا یا اروپا نمیتوانند کار زیادی برای تحت فشار قرار دادن او یا تحمیل هزینه بر وی انجام دهند. بعید است کمک بیشتر به اوکراین تغییر عمدهای در توازن نظامی ایجاد کند. ضمن آنکه پوتین آماده است تا هزینه تحریمهای اضافی را تحمل کند».
کاوانا که راهبرد آمریکا برای تسلیح نامحدود اوکراین را دائمی نمیداند، در ادامه خاطرنشان کرد: «میزان ذخایر سلاح در اروپا و آمریکا، ارسال سلاح به اوکراین را در آینده نزدیک محدود میکند».
به عقیده کارشناسان اگرچه در مورد تهدید ترامپ برای اعمال تحریمهای شدید علیه روسیه در صورت تن ندادن به آتش بس جزئیات چندانی در دست نیست، اما میتوان حدس زد باتوجه به اعمال تعرفههای «ثانویه» بر هر کشوری که با روسیه تجارت میکند، این تهدید تاثیر بسیار بیشتری بر مسکو در رجنگ مقابل اوکراین داشته باشد، بهویژه در بخش انرژی.
نیویورک تایمز در همین زمینه می افزاید: اقتصاد روسیه به لطف صادرات نفت و گاز به کشورهایی مانند چین و هند که مشمول تحریمهای غرب نیستند، تاکنون توانسته مجازاتهای اروپا و آمریکا را تحمل کند.
اما ادوارد فیشمن مقام سابق وزارت امور خارجه آمریکا و متخصص تحریمهای روسیه با غیرعملی خواندن این تهدیدها، تشریح کرد: «ترامپ پیش از این یک بار از تهدید تعرفههای بیش از ۱۲۵ درصدی بر صادرات چین عقبنشینی کرده است».
ترامپ همچنین میداند که کاهش شدید صادرات انرژی روسیه، قیمت جهانی نفت را افزایش میدهد، مصرفکنندگان آمریکایی را تحت تاثیر قرار می دهد و تورم را بالا می برد.
کاوانا نیز با اشاره به این نکته که مهلت ۵۰ روزه ترامپ به معنای فرا رسیدن فصل پاییز و پایان تهاجم تابستانی روسیه است، خود می تواند دریچه ای برای مذاکرات ایجاد کند.