انجمن ملي صنايع پلاستيك ايران به عنوان يك تشكل فراگير در اين صنعت به منظور حفظ منافع ملي كشور كه در گرو اصلاح ساختار موجود است و به منظور كاهش مشكلات تامين مواد اوليه براي اين قشر تلاش گر جامعه، نكات زير را به استحضار ميرساند:

به گزارش اینپیا، بیانیه انجمن ملی صنایع پلاستیک ایران در خصوص خروج یا عدم خروج محصولات پتروشیمی از بورس کالا به شرح زیر است:    تامين مواد اوليه همواره يكى از بزرگترين نگراني هاى فعالان در عرصه صنايع تكميلي بوده و اثرات سياستهاى اجرا شده در رونق و يا ركود در اين صنعت بسيار محسوس و نقش آفرين بوده است. در طي سال هاى اخير با رشد صنايع پتروشيمي با توجه به انحصارى بودن عمده مواد اوليه در تامين بازار داخلي و امكان صادرات شركتهاى پتروشيمي توجه كافى به مشكلات در صنايع تكميلي  معطوف نبوده و اصطلاح مشتري مداري در اين باره مغفول بوده است،كه ناشی از عدم نياز صنايع بالادستي به مشتريان نهايي خود بوده است، اين امر در هر سه نحوه توزيع در طي سالهاي اخير كه به صورت سهميه ايي يا آزاد يا بورس ضعف هايي در روش ها مستتر بود كه مانع از ايجاد شرايط توزيع سالم مواد اوليه در اين صنعت بوده است، لذا انجمن ملي صنايع پلاستيك ايران به عنوان يك تشكل فراگير در اين صنعت به منظور حفظ منافع ملي كشور كه در گرو اصلاح ساختار موجود مي باشد و به منظور كاهش مشكلات تامين مواد اوليه براي اين قشر تلاش گر جامعه و با توانمندي هاى بالا نكات زير را به استحضار ميرساند: 1.  مدیریت گریدها: بطور کلی با توجه به تنوع تولیدات پتروشیمی ها و در نظر گرفتن این موضوع که میان عرضه و تقاضای انواع گریدهای تولیدی اختلاف قابل ملاحظه ای وجود دارد (در برخی گریدها با کمبود شدید عرضه و در برخی دیگر با مازاد قابل توجه عرضه مواجه هستیم)، لذا انتخاب تنها یکی از گزینه های خروج از بورس یا عدم خروج از آن صحیح و عملی نیست. 2.  اصلاح سامانه بهین یاب: لزوم ایجاد نظام کنترلی دقیق تر در سیستم بهین یاب توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت برای جلوگیری از ورود تولید کنندگان غیر واقعی (همچنان که تا کنون باعث جلوگیری از بسیاری از رانت ها شده است) و پایش لیست موجود در جهت خروج کامل تولید کنندگان غیر واقعی و غیر فعال. 3.  ارتباط مستقیم با مشتریان بزرگ: در صورت ایجاد رابطه مستقیم بین شرکت های پتروشیمی و صنایع تکمیلی داخلی آنها، مسلما برنامه ریزی بهتری جهت انجام تولیدات مورد نیاز داخلی و همچنین مسائل صادراتی صنایع پتروشیمی انجام خواهد شد. 4.  شفاف سازی عرضه کالا: اطلاع رسانی عرضه و تقاضا و همچنین ارائه اسامی خریداران همواره می تواند در شفاف سازی معاملات پتروشیمی ها به جهت امنیت فکری صنعت و به ثبات رفتاری بیانجامد. 5.  استفاده از منابع مختلف در نرخ گذاری مواد: تداوم تعیین قیمت کف مواد در بورس تا باز شدن سوئیفت بانک ها و امکان گشایش اعتبار اسنادی به خارج، توسط دفتر محترم صنایع تکمیلی پتروشیمی و برقراری سیستم های نظارتی با حضور نمایندگان همه ذینفعان. 6.  ایجاد تسهیلات در خرید: در حال حاضر خرید از بورس به صورت نقدی است و پس از برنده شدن با مهلت 72 ساعته باید وجه آن پرداخت شود و در غیر این صورت مشمول جریمه خواهد شد که در هیچ کجای دنیا و خرید از شرکت های پتروشیمی، پرداخت وجه قبل از حمل ضروری نیست و در بسیاری از موارد کالای خریداری شده توسط شرکت های پتروشیمی حمل و با توجه به توافق های انجام شده در مهلت 90 تا 180 روزه پرداخت می شود که در صورت امکان این راهکار باید تحقق یابد تا امکان خرید مدت دار برای واحد های تولیدی برقرار گردد، چون در حال حاضر اکثر واحد های تولیدی نیز محصولات خود را به صورت اعتباری عرضه می کنند که در معاملات با موسسات دولتی گاها این دریافت ها سال ها به طول خواهد انجامید. 7.  اخذ نظرات مصرف کننده: ارتباط بیشتر با پتروشیمی ها و دریافت نظرات مصرف کننده ها میبایستی بطور دائم رصد گردد تا نقطه نظرات فنی و کیفی کارشناسان صنایع تکمیلی بتواند تکمیل کننده نقاط ضعف مواد شود. 8.  جلوگیری از عرضه تولید کننده نماها: نظر به اینکه در حال حاضر ملاک توزیع در بورس ظرفیت های پروانه بهره برداری واحد ها بوده و گاها با ظرفیت واقعی مغایرت دارند و همچنین با توجه به اینکه بسیاری از این واحد ها طی سالیان گذشته از جرگه تولید خارج شده ولی سهمیه آنها در دست بعضی از کارگزاران بورس گذاشته شده است و به کمک سرمایه گذاران غیر تولیدی در بورس به نام آن واحد ها خریداری و به واحد های تولیدی نیازمند با قیمت بالاتر به فروش می رسد. علت اصلی مشکلات مسئله فروش در بورس نیز از این موضوع ناشی می شود. 9.  وضعیت شرکت های کوچک و متوسط: توزیع محصولات پتروشیمی برای تعاونی های مصرف صنایع تکمیلی میتواند مثل سابق ادامه داشته و تولید کنندگان کم مصرف نیاز های خودشان را از طریق تعاونی های خود تامین نمایند. 10. افزایش کیفیت محصولات: در حال حاضر بنابر بعضی اتفاقات گذشته و تجارب نشان داده شده که حق اصلی مصرف کننده نسبت به کیفیت محصول، وزن دقیق و نحوه بارگیری، رعایت کامل نشده است. 11. اطلاع از برنامه های اورهال: شرکت های پتروشیمی با توجه به شناسایی مشتریان بزرگ و جلوگیری از توقف خطوط تولید آنها میبایستی جهت حفظ این تولید میزان مصرف مواد را در ماه های مصرف پیک برنامه ریزی نمایند و این دسته از مصرف کنندگان را با برنامه ریزی قبلی و اطلاع رسانی به موقع از توقف های ناشی از تعمیرات و اورهال، کمک کند. 12. وضعیت صادرکنندگان محصولات تکمیلی: صادرات محصولات صنایع تکمیلی معمولا توسط واحد های بزرگ صنایع تکمیلی انجام میگیرد. این واحد های تولیدی جهت بازاریابی محصولات خود و فروش آن بایستی دسترسی کامل به مواد اولیه به مقدار کافی و در زمان مناسب داشته باشد. این امر با انعقاد قرارداد های لازم بین پتروشیمی ها و شرکت های صنایع تکمیلی امکانپذیر بوده و در افزایش صادرات و جلوگیری از خام فروشی کمک زیادی به اشتغال و ارزش افزوده خواهد داشت. 13. حمل و نقل و ترافیک جاده ای: واحد های تولیدی صنایع تکمیلی با توجه به استان فعالیت خود از مجتمع های نزدیک اقدام به عقد قرار داد و خرید خواهند کرد که این کار مسلما هزینه های تولید و کاهش ترافیک در جاده های کشور را خواهد داشت. 14. شرایط پس از تحریم: با توجه به اینکه در حال حاضر برای مصرف کننده مواد پتروشیمی نه امکان گشایش اعتبار اسنادی وجود دارد و نه پتروشیمی های خارجی حق شرکت در بورس را دارند بنابر این در عمل امکان خرید رقابتی از پتروشیمی های خارجی برای مصرف کننده وجود نداشته و در این شرایط و با در نظر گرفتن عدم وجود فضای رقابتی مناسب، هرگونه تغییر سهل انگارانه در عرضه چه در داخل بورس چه خارج از آن، مصرف کننده نهایی را با مشکلات جدید رو به رو خواهد نمود. بنابر این به جهت دستیابی سریع ، آسان  ، کیفی ، اعتباری و رقابتی بین پتروشیمی های داخل و خارج کشور قبل از زایش مشکلات جدید میبایستی زیر ساخت های آن فراهم و حق انتخاب به خریدار داده شود. اميد است با در نظر گرفتن نقطه  نظرات انجمن ملي صنايع پلاستيك و اعمال آن در تصميمات اتي امكان بهبود شرايط موجود فراهم گردد. هیات مدیره انجمن ملی صنایع پلاستیک ایران
منبع خبر:اینپیا