چالش های صنعت پلاستیک

چالش های صنعت پلاستیک

با وجود پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌های متعدد، تامین مواد اولیه هنوز از دغذغه‌های تولیدکنندگان است.

محسن صفایی از اعضای هیات‌مدیره انجمن ملی پلاستیک ایران و مدیرعامل شرکت همارشتن با اشاره به مشکلات صنعت پلاستیک گفت: نبود مدیریت صحیح در رتبه‌بندی تولید محصولات پتروشیمی (مطابق با نیازهای تولیدکنندگان)، عدم شفایت کافی در مقدار عرضه و قیمت آن و همچنین کیفیت کم محصولات تولیدی پتروشیمی‌ها از مشکلات صنعت پلاستیک است.

وی در ادامه افزود: صنعت پتروشیمی و به ویژه صنایع زیرمجموعه آن سهم بسیار بزرگی در کالاهای مصرفی در سراسر جهان دارند. از چسب و رنگ و رزین و مواد شیمیایی گرفته تا خودرو و لوازم خانگی و ساختمانی، در سطح گسترده‌ای از این محصولات بهره می‌برند و عملا دنیای امروز بدون محصولات تولید شده از مواد پتروشیمی قابل تصور نیست.

به گفته صفایی؛ در این شرایط بسیار آزاردهنده است که ببینیم اقتصاد کشور با کوچک‌ترین تنشی در وضعیت صادرات نفت دچار آسیب و رکود جدی می‌شود و میزان وابستگی اقتصاد ایران به نفت بدون وقفه افزایش می‌یابد و صنایع تکمیلی پتروشیمی با وجود توانایی برای تولید ارزش افزوده کلان و اشتغالزایی فراوان هنوز نتوانسته‌اند جایگزین درآمدهای نفتی شوند و کشور نیز با سطح گسترده‌ای از بیکاری مواجه است.

وی همچنین افزود: برای حل موضوع نیز دو راهکار کلی به نظر می‌رسد، یکی فاصله گرفتن از خام‌فروشی چه در نفت، چه در معادن یا دیگر حوزه‌ها و حرکت به سمت تکمیل زنجیره ارزش است که می‌تواند تهدید را به فرصت تبدیل کند. راهکار دوم هم آبادگری و اجرای پروژه‌های عمرانی در داخل کشور و کشورهای همسایه و حیطه نفوذ سیاسی کشور است.

مدیرعامل شرکت همارشتن معتقد است؛ اگر به سمت تکمیل زنجیره ارزش در همه حوزه‌ها حرکت کنیم و به‌ویژه در حوزه‌هایی که منابع طبیعی یا مزیت‌های ویژه در آنها داریم از جمله نفت و گاز و معادن می‌توانیم یک جهش در اقتصاد غیر نفتی ایجاد کنیم. حتی می‌توانیم قوانینی را به تصویب برسانیم که صادرات مواد خام را در ۵ سال آینده یا هر بازه زمانی مشخص و منطقی ممنوع شود یا عوارض زیادی بر آنها وضع شود یا به مجوزهای ویژه با شرایط سخت منوط شود. یعنی به گونه‌ای به صادرات محصولات خام پتروشیمی تعرفه ببندیم یا مواد خام را جوری به آنها گران بدهیم که صادرات مواد خام سود اندکی نصیب آنها کند تا شیب منافع سازمان‌ها و شرکت‌ها به سمتی برود که استراتژی خود را به سمت صادرات مواد خام و نیمه‌خام تنظیم نکنند و به سمت کالاهای نهایی‌تر حرکت کنند. و به نظر می رسد باید با اقتدار موضوع تکمیل زنجیره ارزشی را به یک عزم ملی تبدیل کنیم.

به گفته صفایی؛ امروز در بعضی حوزه‌ها، بنگاهدار و صنعتگر ایرانی مواد اولیه را گران‌تر از چینی‌ و ترکیه که محصولات پتروشیمی ما را می‌خرند، دریافت می‌کند، مثلا در حوزه پلیمرها تولیدکننده ایرانی مواد اولیه ایرانی را ۱۰ تا ۲۰ درصددر هر کیلو گران‌تر از خارجی‌هایی که مواد اولیه ایران را می‌خرند، تهیه می‌کند. یعنی ما منابع طبیعی متعلق به همه مردم را به بنگاه‌هایی اختصاص داده‌ایم که محصولات خود را به خارجی‌ها ارزانتر از ایرانی‌ها می‌فروشندو این کار بخش خصوصی‌ ما را فلج کرده است.

برگرفته از سایت ساعت ۲۴

نظرات کاربران