مخالفان درصدد ساقط کردن دولت هستند
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی گفت: جریان مخالف دولت تلاش می کند بحث های مخاطره آمیز و تصمیم گیری ها بزرگ به دولت واگذار شود تا در صورت عدم موفقیت با شماتت دولت، حاکمیت تبرئه شود، علاوه بر این مخالفان درصدد ساقط کردن دولت به روش های خطرناک هستند.
«عبدالرضا هاشم زائی» نماینده مردم تهران، ری و شمیرانات در مجلس شورای اسلامی در نطق سالانه خود در صحن علنی مجلس با اشاره به اینکه متعلق به از نسل اول انقلاب اسلامی بوده و از ابتدای ورود امام به ایران تا به امروز مسئولیت داشته است به بیان برخی دغدغه‌های خود در خصوص مدیریت امروز کشور پرداخت.
این عضو فراکسیون امید گفت: ا جوانانی بودیم که ۴۰ سال پیش با هزار امید و آرزو سکان مملکت را در دست گرفتیم، اما درک درستی از مفهوم دولت مدرن نداشتیم و این ناآگاهی در گذر زمان رو به واگرایی گذاشت و اکنون تبدیل به شکاف عمیق میان مردم و ساختار سیاسی شده است چرا در سال‌های گذشته سعی نکردیم این شکاف را پر کنیم؟
وی افزود: ما در عرصه خصوصی زندگی و کسب و کار مردم حضوری پررنگ داریم و بسیار فراتر از دیگر نظام‌های سیاسی در پوشش، معاشرت، الگوبرداری، هنجارسازی های زندگی و کسب و کار مردم مداخله می‌کنیم. عقب نشینی‌های موضعی و موسمی ما هم بیشتر ناشی از پیشروی نسل‌های جدید است. چرا در این حد در زنگی مردم دخالت نمی‌کنیم؟
هاشم زائی با تاکید بر تلاش‌های فراوان صورت گرفته نظام درباره مبارزه با فساد گفت: امروز ابعاد فساد بزرگ‌تر و دامنه احتماعی آن بزرگ‌تر شده است و شهرت و اعتبار ساختار را مخدوش ساخته است. مشکل کجاست؟ چرا با با وجود این همه برخورد قضایی و امنیتی با این مقوله حتی در کاهش نسبی فساد هم ما اثر ندیده ایم. علت چیست؟ انباشت مشکلات کشور در شماری از مشکلات عمومی از آستانه بحران گذشته است. در حوزه فساد در بسیار از متغیرها به بحران رسیده و ماموریت سیاست به جای همگرایی، واگرایی است. سردرگمی در حوزه‌های اجتماعی به وضوح دیده می‌شود. آیا ما حکمرانان خوبی بودیم؟
مسن‌ترین نماینده دوره دهم مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اهمیت نقش مردم گفت: جامعه شناسانان از وجود شکافی عمیق میان مردم و مسئولان سخن می‌گویند و به نظر می‌رسد که دلیل اصلی این شکاف تفاوت و تضاد فاحش میان دغدغه و اولویت اصلی میان مسئولان کشور با دغدغه و اولویت مردم است. چرا اولویت اصلی سیاست مداران مردم نیستند. مردم کجای تصمیم گیری کشور قرار گرفته اند؟ گروه‌های سیاسی مدام از مردم مایه می‌گذارند و نظر خودشان را به جای نظر مردم مطرح می‌کنند، به راستی نظر مردم درباره سیاست‌های کشور را از چه طریقی می‌توان دریافت؟ آیا رفراندوم راه حل خوبی است؟
استاندار اسبق ایلام گفت: سیاستمداران ما به علوم پایه احترام می‌گذارند و قوانین طبیعی را به خوبی فرا می‌گیرند و با تفوق دانش غرب در این عرصه‌ها مشکلی ندارند، اما همین گروه در علم بودن علوم اجتماعی تشکیک می‌کنند و اصول اولیه اقتصاد را بر نمی‌تابند. این افراد حاضرند سرنوشت میلیون‌ها ایرانی را به ریسمان سست ایده‌های خود گره بزنند، اما از جنگ زدن یه آموزه‌های علمی سرباز می‌زنند. چرا ار علوم اجتماعی گریزانیم؟ آیا وقت آن نرسیده است که به حاکمیت دوگانه پایان دهیم؟
وی همچنین با اشاره به نیاز کشور برای اصلاحات ساختاری افزود: دولت‌های بعد از جنگ به علت فقدان جسارت کافی، از زیر بار اصلاحات ساختاری شانه خالی کرده اند. چرا کاری کرده ایم که از دولت‌های کاری بر نیاید؟
وی افزود: جریان مخالف دولت تلاش می‌کند بحث‌های مخاطره آمیز و تصمیم گیری ها بزرگ به دولت واگذار شود تا در صورت عدم موفقیت با شماتت دولت، حاکمیت تبرئه شود. علاوه بر این مخالفان درصدد ساقط کردن دولت به روش‌های خطرناک هستند. باید از آنها پرسید با زمین خوردن دولت آسیبی به کل نظام نمی‌رسد؟
عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی تصریح کرد: در چهار دهه گذشته اشتغال به جای رشد اقتصادی اولویت پیدا کرده است. در حالی که اگر رشد باشد اشتغال هم حاصل هم می‌شود اما اشغال بدون رشد یعنی اتلاف منابع. در این مسئله هم سرافکنده هستیم. چرا که تولید ناخالص داخلی در طول ۴۰ سال تنها اندکی افزایش داشته است؟ در همین مدت تولید ناخالص چین ۲۲ برابر کره جنوبی ۷ برابر مالزی ۴ برابر شیلی و ترکیه ۳ برابر شده اند. چرا اصرار بر ادامه مسیر گذشته داریم؟
وی درباره تحریم‌ها خاطرنشان کرد: تحریم کشور را به سمت انزوا از جامعه بین المللی می‌راند و در مجامع بین المللی ایران را به اتهاماتی منتسب می‌کنند که کسی جرات نکند برای سرمایه گذاری در ایران قدم پیش بگذارد. تحریم صنایع را به سمت تعطیلی می‌راند، تا سیل بیکاری کشور را با بحران اجتماعی مواجه کند. تحریم بنیه اقتصادی کشور را نحیف و سفره مردم را کوچک می‌کند تا مردم را ناراضی کند. چاره کار در دست سیاستمداران است تا برای این فرسایش سیاسی و اجتماعی چاره بیاندیشند و برای تصمیمات بزرگ هم هیج زمانی بهتر از روزهای سخت نیست. چرا درباره بازتعریف منافع ملی اقدامی نمی‌کنیم؟
وی همچنین به اصلاح قانون اساسی نیز اشاره کرده و گفت: کی نیست که قانون اساسی ما حفره‌هایی دارد. باید پیشنهاد بازنگری قانون اساسی را جدی گرفت. بهترین زمان برای آن انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ است تا نامزدها با در نظر گرفتن منافع ملی در یک رفراندوم واقعی بتوانند راهکار خود را به مردم ارائه کنند. چرا باید با اعمال نظارت استصوابی از این تحول بزرگ جلوگیری کنیم؟
عضو فراکسیون امید همچنین به وقایع سال ۸۸ اشاره و تصریح کرد: بعد انتخابات سال ۸۸ شکاف عمیق میان مردم و حاکمیت ایجاد شده و ده سال است این زخم روی پیکر نظام باقی مانده است و هیچ کسی به دنبال مداوای آن نیست. هنر یک حکومت این است که زخم‌ها را مداوا کند، نه اینکه آنها را رها کند. آیا وقت آن نرسیده است که از خود بپرسیم ده سال حصر خانم رهنورد و آقایانکروبی و موسوی چه منافعی برای نظام داشته است و یا چرا سید محمد خاتمی را ممنوع التصویر می‌کنیم و مگر نه اینکه محبوبیت ایشان زبانزد خاص و عام است؟
عبدالرضا هاشم زائی در پایان به بیان اهمیت جوانگرایی در شرایط فعلی کشور پرداخت و تاکید کرد: آلبرت انیشتین گفته است شما نمی‌توانید مشکلات را با همان ذهنی که آن را به وجود آورده اید، از میان ببرید. بدیهی است مشکلات موجود حاصل تفکر نسل ماست، آیا بهتر نیست کنار برویم و به جوانان خوشفکر و تحصیل کرده میدان بدهیم؟ آنها با اتکا به توانایی‌های خود و توانمندی‌های کشور، آینده را خواهند ساخت، چه بخواهیم و چه نخواهیم!
