درمورد اینکه چگونه می‌توان در شرایط فعلی، به‌گونه‌ای اقتصاد را مدیریت کرد تا درآمدهای بر باد رفته جبران شود، باید بگویم که درحال حاضر تعداد زیادی از کشورها اقتصاد خودشان را بدون نفت و به نحو بسیار مناسبی اداره می‌کنند.

نگاهی به تجربیات جهانی به ما می‌آموزد که باید خودمان را از قید و بند و وابستگی بیش از اندازه به نفت نجات دهیم و شرایط را برای کسب درآمدهای غیرنفتی مثل درآمدهای مالیاتی، عوارض گمرکی و ... فراهم سازیم. به‌نظر می‌رسد بیشتر کشورهای دنیا با اتکا به درآمدهای مالیاتی امور کشورشان را به خوبی مدیریت می‌کنند و از یک اقتصاد سالم هم برخوردارند. اقتصادی که به نفت وابستگی زیادی دارد، مثل اقتصاد کشورهای عضو اوپک، دارای مسائل و مشکلات عدیده‌ای می‌شود و با نوسات قیمتی نفت، دچار اختلال خواهد شد. من فکر می‌کنم روندی که از سوی دشمنان ما به‌ویژه دونالد ترامپ دنبال می‌شود، درنهایت به نفع ما خواهد بود و اقتصاد کشور ما را به سمت یک اقتصاد سالم هدایت می‌کند. به هر حال، ما باید یاد بگیریم و تلاش کنیم که تور مالیاتی را گسترش دهیم و از کسانی که دارای درآمد بیشتری هستند، مالیات بیشتری نیز اخذ کنیم. شرکت‌هایی که سودده هستند و درآمد خوبی را کسب می‌کنند باید مالیات خودشان را به‌طور مرتب پرداخت کنند. مسئولان کشور در دریافت مالیات از افراد و شرکت‌ها نباید هیچ‌گونه تفاوتی قائل شوند. اگر همه، مالیات خودشان را پرداخت کنند، از تعداد فراریان مالیاتی کاسته می‌شود. همچنین، من به جد بر این نکته تاکید می‌ورزم که ما از شفاف‌سازی و برخورد با مفسدان و فراریان مالیاتی نه‌تنها ضرر نمی‌کنیم بلکه اقتصاد کشور ما به شدت رشد خواهد کرد. هر چقدر به سمت سالم‌سازی و شفاف‌سازی اقتصاد پیش برویم و از رشد رانت، بازار سیاه، قاچاق و فساد در کشور جلوگیری کنیم، مدیریت موفق‌تری در شرایط بحرانی خواهیم داشت. اگر قرار باشد اقتصاد منهای نفت در کشور نهادینه شود، نه‌تنها به همکاری سه قوه نیاز داریم بلکه همکاری و همدلی تحقق این هدف را میسر می‌سازد. همه باید کمک کنند و دست به دست هم بدهند تا این موضوع محقق شود. اگر مردم نگران آینده فرزندان خودشان هستند و برای آنها این موضوع دارای اهمیت است، و اگر می‌خواهیم یک کشور توسعه‌یافته و متکی به قدرت داخلی داشته باشیم و درنهایت از وابستگی به نفت نجات پیدا کنیم باید با کمک به یکدیگر و با همکاری قوای سه‌گانه به این اهداف جامعه عمل بپوشانیم. در این میان، اگر هر شرکت یا فردی را استثنا کنیم و آن را تحفه‌ خاصی بدانیم کشتی اقتصاد ایران سوراخ و درنهایت غرق می‌شود. نباید اجازه دهیم که این اتفاق بیفتد و همه باید در مسیر توسعه تلاش کنند تا بتوانیم از مدیریت کشور در شرایط فعلی سربلند بیرون بیاییم.

 آرمان