موضوع اساسی که قرار است در شورای عالی کار در مورد آن بحث و تصمیم‌گیری شود، مساله میزان دستمزد کارگران است. این موضوع بسیار مهم است و تصمیماتی که در این رابطه گرفته می‌شود، در زندگی جامعه کارگری تعیین‌کننده خواهد بود.

باید تصمیم درستی اتخاذ کرد تا سفره کارگران بیش از این کوچک نشود. حمایت از جامعه کارگری باید در اولویت برنامه‌های دولتمردان و نمایندگان مجلس قرار گیرد و لازم است تدبیر ویژه‌ای برای بهبود شرایط آنها اندیشیده شود. امروز جامعه کارگری از نوسانات شدید اقتصادی آسیب دیده و قدرت خرید و پس‌اندازش به‌شدت کاهش پیدا کرده است. این موضوعی است که بارها از سوی کارشناسان هشدار داده شده است. از سوی دیگر، باید به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی کنیم که از تولیدکنندگان حمایت واقعی صورت گیرد تا آنها از دور رقابت‌ها حذف نشوند و بتوانند تولید با‌کیفیت و با قیمت مناسب به بازار عرضه کنند. من اعتقادم بر این است که دولت علاوه بر اینکه باید یارانه‌‌ها را در قالب کارت الکترونیکی یا مواد غذایی به خانوار اختصاص دهد، لازم است درصدی از یارانه‌ها حدود 20 تا 30 درصد را به تولیدکنندگان برای خرید مواد اولیه، هزینه حامل‌های انرژی اختصاص دهد تا آنها هم نسبت به تولیدکنندگان کشورهای همسایه مزیت نسبی داشته باشند و ما بتوانیم صادرات غیرنفتی خودمان را توسعه دهیم. تنها راه نجات اقتصاد ایران در سال 1398 افزایش صادرات غیرنفتی است. نکته مهم دیگری که باید یادآوری کنم این است که لازم است حمایت ویژه‌ای از بنگاه‌های کوچک و متوسط صورت گیرد تا بدین وسیله تولید ناخالص داخلی افزایش پیدا کند. اگر این تمهیدات انجام نشود، قطعا ظرف چند ماه یک سونامی بیکاری در کشور اتفاق می‌افتد که از آستانه تحمل خانوار ایرانی خارج است. بنگاه‌هایی که امروز یا از رده خارج شده‌اند یا تولید آنها زیر ظرفیت است. امید می‌رود با اتخاذ تدابیر ویژه از سوی سران سه قوه شاهد رشد و شکوفایی اقتصادی کشورمان باشیم. در غیر اینصورت، بهبود وضعیت جامعه کارگری حاصل نمی‌شود. تاکید می‌کنم حمایت جدی از تولیدکنندگان بسیار اهمیت دارد، وگرنه دولت تا چه زمانی می‌تواند مشکلات‌ اقتصادی را بین عموم مردم توزیع کند. شرایط اقتصادی امسال، فشار زیادی را به تولیدکنندگان وارد و توان تولید و رقابت را از آنها سلب کرد. این درحالیست که باید شرایطی ایجاد کنیم که نه‌تنها تولیدکننده‌ای از گردونه رقابت‌ها حذف نشود، بلکه تولیدکنندگان جدیدی وارد بازار کار شوند. درحال حاضر ما با لشکر بیکاران تحصیلکرده‌ای مواجهیم که باید شرایط کار آنها فراهم شود. در این زمینه نکته‌ای که نباید فراموش شود این است که باید رابطه ویژه‌ای بین صنعت و دانشگاه ایجاد شود. درواقع دانشجویان ما در دانشگاه باید مهارت‌های لازم را بیاموزند تا بعد از فارغ‌التحصیل شدن به سرعت وارد بازار کار شوند. امروز این ارتباط بسیار محدود است، ما باید در راستای تقویت این ارتباط گام برداریم که همت و اراده‌ ویژه‌ای را می‌طلبد.

 آرمان