رویترز طی گزارشی مدعی شد احتمالا بیشتر نفت حمل شده ایران از طریق کشتی، ذخیره سازی می شود و در دسترس بازار نیست و زمانی که وارد بازار می‌شود تقاضا برای نفت دیگر کشورها را کم خواهد کرد.

به گزارش گروه اقتصاد بین الملل فارس به نقل از رویترز، بازار نفت خام هنوز در مورد تاثیرات احتمالی تحریم های امریکا علیه ایران بلاتکلیف است اما دو چیز به نظر می رسد واضح شده است: نخست، ایران تلاش می کند خریداران نفتش را حفظ کند و دیگری اینکه بیشتر نفت خامی که حمل می کند ذخیره سازی شده است.

در خبرها گفته شده که دو پالایش بزرگ دولتی چین، گروه سینوپک و شرکت ملی نفت چین تصمیم دارند محموله های بارگیری شده در ماه نوامبر از تهران را دریافت نکنند.

چین بزرگ ترین خریدار نفت ایران است و در زمان دور قبلی تحریم ها علیه صادرات نفت این کشور به میزان زیادی در کنار تهران ماند.

سینوپک و شرکت ملی نفت چین (CNPC) به علت بلاتکلیفی در مورد دریافت معافیت، رزروهای ماه نوامبر را کنار گذاشته اند.

درحالی که بازیگران بازار نفت انتظار ندارند که تحریم های آمریکا صادرات نفت ایران را به طور کامل متوقف کند اما هنوز در مورد میزان کم شدن نفت ایران در بازار و مدت زمان ادامه این وضعیت بحث وجود دارد.

بنا بر اعلام آمارهای رهیابی کشتی ها و بنادر توسط ریفینیتیو، با توجه به اینکه چین در 9 ماه نخست امسال، روزانه حدود 650 هزار بشکه نفت از ایران خریده است، آنچه پکن در این رابطه انجام دهد، مهم است.

صادرات نفت ایران در ماه های اخیر روزانه 2 میلیون بشکه بوده است به نظر می رسد که در مسیر ثبت رکورد در همین سطح در ماه اکتبر قرار دارد.

نفتکش های ایرانی به صورت معمول فرستنده های رهیابی خود را احتمالا برای پنهان کردن مقصدهایشان، خاموش می کنند، این امر رصد مقاصد صادراتی درست این کشور را دشوار می سازد.

حتی با در نظر گرفتن این امر، لازم به ذکر است که 9 محموله که در ماه نوامبر به مقصدشان می رسند، 6 محموله در مسیر چین، یک محموله در مسیر هند و یک محموله در مسیر یونان و یک محموله در مسیر یک بندر آسیایی مشخص نشده، قرار دارند.

همچنین سوال هایی در مورد اینکه دقیقا چه بر سر محموله های نفت ایران که به چین رسیده، آمده است، وجود دارد.

بیشتر نفتی که به مقصد بنادر شمالی دالیان رفته، احتمالا ذخیره سازی شده است. این بدان معناست که آنها در چین است اما ترخیص نشده است و در نتیجه در دسترس پالایشگاه های چینی نیست.

این امر این احتمال را مطرح می کند که برخی از محموله های نفت صادراتی ایران در تانکرهای ذخیره سازی یا در مسیر ذخیره سازی است که در حقیقت در بازار موجود نیست.

این باعث می شود تا 2 مورد را در نظر بگیریم، نخست، بازار تقریبا کمبود نفت ایران را جبران کرده و دوم، نفت ذخیره شده در زمانی به بازار وارد خواهد شد که احتمالا در هنگام انجام مورد دوم، تقاضا برای نفت دیگر کشورها را کم خواهد کرد.

بنا بر اعلام آمارهای رهیابی کشتی ها و بنادر توسط ریفینیتیو، دیگر مشتری مهم نفت ایران هند است که در 9 ماه نخست امسال 568 هزار بشکه نفت در روز از ایران خریده است.

این میزان هنوز کاهش نیافته است و میزان واردات ماه اکتبر نیز در مسیر ثبت روزانه 558 هزار بشکه است اما نشانه هایی وجود دارد که این رقم برای مدتی دوام دارد.

ریلانس اینداستری که یکی از بزرگ ترین مجتمع های پالایشی را دارد در 17 اکتبر اعلام کرد واردات نفت از ایران را متوقف و در عوض از دیگر کشورهای تولیدکننده نفت در غرب آسیا و آمریکا خرید خواهد کرد.

اما پالایشگاه های هندی هنوز تلاش می کنند تا از امریکا معافیت از تحریم های ایران را دریافت کنند اما پرسش های مطرح در مورد بیمه پوشش کشتی نیز ممکن است آنها را مجبور کند که محموله هایشان را محدود کنند.

در مجموع، به نظر می رسد که هم چین و هم هند خرید نفت از ایران را کاهش داده اند اما تا چه میزان و تا چه اندازه مجبور خواهند بود.

همچنین به نظر می رسد که بیشتر نفت ایران ذخیره می شود و واقعا در دسترس بازار نیست.