دکتر حسن روحانی درحالی برای شرکت در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل عازم نیویورک می شود که ضرورت انعکاس پیام جمهوری اسلامی ایران از تریبون این سازمان اثرگذار بین المللی بیش از سال های گذشته احساس می شود، شرایطی که بیش از هر عاملی برآیند اقدامات ضدایرانی دولت آمریکا است.

به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، هر ساله با فرا رسیدن مهرماه، نگاه ها به صحن مجمع عمومی سازمان ملل دوخته می شود؛ سازمانی که هر چند تصمیمات لازم الاجرا در آن اتخاذ نمی شود اما حضور سران نزدیک به 200 کشور جهان در آن، بهترین فرصت انعکاس دیدگاه ها و نظرات در سطح جهانی است.
از این رو حجت الاسلام «حسن روحانی» رئیس جمهوری امروز (سه شنبه 27 شهریور) در صدر هیاتی بلندپایه عازم آمریکا می شود تا ضمن حضور و سخنرانی در صحن مجمع، از این فرصت مهم برای دیدارهای دوجانبه و توسعه همکاری ها با دیگر کشورها و همچنین خنثی سازی توطئه های هدفمند دشمنان بهره گیرد. 
چند روز پیش اشخاصی که تاکنون از هیچ هجمه ای علیه دولت فروگذار نکرده اند، خواستار انصراف روحانی از سخنرانی در مجمع و عدم حضور وی در نشست شورای امنیت شدند! نشستی که چهارم مهرماه به ریاست «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری ستیزه جوی آمریکا برگزار می شود. 
این پیشنهاد به ظاهر دوستانه اما در مسیر عکس منافع ملی قرار دارد و «بهرام قاسمی» سخنگوی وزارت خارجه روز دوشنبه در نشست خبری با رسانه ها اظهار کرد: حضور در مجمع عمومی سازمان ملل امر جدیدی نیست و مسبوق به سابقه است و فرصت مهمی برای استفاده از ابزار دیپلماسی است و برای بیان دیدگاه های ایران و دیدارهای جانبی برای شنیدن نظرات کشورها است.
علاوه بر موضوع سخنرانی رئیس جمهوری در مجمع، اجلاس امسال با حاشیه های دیگری نیز همراه بوده است که گمانه زنی در مورد حضور روحانی یا «محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه در نشست شورای امنیت از آن جمله به شمار می رود. 
با توجه به برگزاری این نشست به ریاست ترامپ، برخی به دلیل استدلالات قوی و تسلط به زبان انگلیسی، حضور ظریف را در این نشست توصیه می کنند و برخی دیگر نیز به خاطر تسلط بر مسائل حقوقی و جایگاه خاص رئیس جمهوری، روحانی را گزینه مناسب در مقابل ترامپ می دانند. 
البته همان طور که سخنگوی وزارت خارجه اشاره کرد «مصالح و مقتضیات و پارامترهای موجود حول و حوش این اجلاس» تعیین می کند که کدام یک در این نشست حضور یابند. بیش از تعیین کنندگی فرد، نفس حضور در شورای امنیت و رویارویی با رئیس جمهوری آمریکا اهمیت دارد؛ رخدادی که از چهار دهه پیش تاکنون برای نخستین بار اتفاق می افتد. 
از طرف دیگر، شرکت و سخنرانی روحانی در هفتاد و سومین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در مقطع حساسی صورت می گیرد. امروز بخش قابل توجهی از شرایط نگران کننده موجود در نتیجه اقدامات خصمانه و تعهدگریزی ایالات متحده است که رئیس جمهوری این کشور بی اعتنا به قوانین و تعهدهای بین المللی، برجام را نادیده گرفت؛ توافقی که نتیجه تصمیمات جمعی 1+5 ، ذیل قطعنامه 2231 شورای امنیت و با توجه به گزارشات آژانس بین المللی انرژی اتمی انجام شده است.
بنابراین روحانی در مجمع و همچنین صحن شورای امنیت می تواند با استناد به دوازده گزارش مثبت «یوکیا آمانو» مدیر کل آژانس در فضای پسابرجام، ترامپ را در وضعیت دشواری قرار دهد. همین پنجشنبه (هشتم شهریور) بود که آمانو در گزارشی به شورای حکام و شورای امنیت، بار دیگر از همکاری ‌های سازنده تهران در برابر تعهدات برجامی خود تاکید کرد. 
صحن شورای امنیت که روزی محل تصویب شش قطعنامه سنگین علیه ایران بود و شدیدترین تحریم ها در آن علیه کشورمان وضع می شد، اینک به محلی تبدیل شده تا از موضع بالا با نمایندگان قدرت های بزرگ سخن گفته و سیاست های آمریکایی را به چالش کشیده شود.
در نتیجه، نشست مجمع و شورای امنیت بیش از این که در خدمت ترامپ و همپیمانان وی باشد، فرصتی است برای ایران با هدف یادآوری و تاکید بر اقدامات نامتعارف رئیس جمهوری آمریکا در دو سال گذشته. 
برخلاف سال های قبل که اوباما بر کرسی ریاست جمهوری آمریکا تکیه زده بود، ترامپ با خروج از مهمترین سازمان ها و توافقات بین المللی به دست خود اجماعی علیه ایالات متحده ایجاد کرده که گوش شنوایی برای سخنان ایران هراسانه وی وجود نخواهد داشت. 
اینک که سیاست های داخلی و خارجی ترامپ، وجهه آمریکا را نزد جهانیان مخدوش ساخته و بالعکس ایرانی که به واسطه مسئولیت پذیری در برجام در بالاترین جایگاه قرار گرفته، بهترین زمان ممکن برای حضور فعال رئیس جمهوری ایران در مجمع عمومی سازمان ملل است. بنابراین حال که آمریکای ترامپ از جایگاه شاکی به جایگاه متهم تنزل یافته، روحانی و ظریف می توانند از این وضعیت به نفع منافع ملی کشور خود بهره گیرند.
همان طور که اشاره شد، این نخستین اجلاسی است که پس از خروج آمریکا از برجام برگزار می شود. روحانی و ظریف می توانند ضمن زیر سوال بردن یکجانبه گرایی آمریکایی و تحریم هایی که به دلیل سیاست های ستیزه جویانه آمریکا از سرگرفته شده، در صحن مجمع و نیز دیدارهای دوجانبه حاشیه ای به تقویت روابط تهران و جهان یاری رسانند. بنابراین اجلاس کنونی از آن جهت که قبل از اعمال دور دوم تحریم ها برگزار می شود، حائز اهمیت است.
در پایان ذکر این نکته نیز حائز اهمیت است، روحانی که در سال نخست ریاست جمهوری خود با حضور فعال در شصت وهشتمین نشست مجمع توانست طرح «جهان علیه خشونت و افراطی گری» را ارائه و با رأی قاطع نمایندگان 190 کشور جهان به تصویب برساند، در شرایط کنونی که از اروپا گرفته تا چین و روسیه در کنار ایران قرار دارند، پیشبرد اهداف کار دشواری نیست. در نتیجه جای بسی تعجب است که برخی در داخل مدتی است تلاش می کنند مقامات دولت را از حضور در اجلاس منع کرده و زمین بازی را برای دشمن خالی گذارند!