بیوک صحاف‌امین، رئیس هیئت‌مدیره انجمن ملی پلاستیک ایران، در نشستی خبری گفت: مشکلاتی که ما داریم، به سال ١٣٩٣ برمی‌گردد؛ در آن زمان قرار بر این شد که تولیدکنندگان داخلی مواد اولیه خود را با ارز آزاد دریافت کنند، در‌صورتی‌که شرکت‌هایی که در کشورهای هم‌جوار ما قرار دارند و از مواد پتروشیمی ایرانی استفاده می‌کنند، مواد اولیه خود را خیلی ارزان‌تر از ما به دست می‌آورند؛ چون شرکت‌های پتروشیمی ایران هنگام فروش به خارجی‌ها تخفیف‌های ویژه‌ای می‌دهند و آن شرکت‌ها بازار رقابت در کشورهای همسایه ما را که بازار هدف ما بوده، از بین برده است.

علیرضا ترک، عضو هیئت‌مدیره انجمن ملی، نیز در این نشست توضیح داد: عمده‌ترین رقیب ما در بازار صادراتی ترک‌ها هستند. درواقع سوبسیدی که دولت به پتروشیمی‌ها داده، به تولیدکنندگان ترک می‌رسد؛ به‌جای اینکه به ما برسد. با این شرایط اشتغال‌زایی در ترکیه ایجاد می‌شود، حتی بخشی از تولید‌کنندگان به این فکر افتاده‌اند که کارخانه‌ها را به ترکیه ببرند و اگر تا پیش از این فرار ‌مغزها داشتیم، در حال فرار سرمایه‌گذارها نیز هستیم تا بتوانند مواد ارزان‌قیمت بخرند.

مسعود مهدوی، از اعضای هیئت‌مدیره انجمن لوله و پلی‌اتیلن نیز گفت: صنایع تکمیلی بسیار گسترده است. موضوع (صرفا) صادرات و واردات نیست. پتروشیمی و دولت صنعت کشور را فلج کرده‌اند. بیش از ٢٦٠ واحد تولیدی که پروژه‌های گازرسانی و آب‌رسانی را بر ‌عهده دارند، از شهریور امسال تا امروز بیش از ٥٥  درصد افزایش قیمت مواد داشته‌اند. برای واحدهای تولیدی که طرف قرارداد دولت‌اند، قرارداد‌هایی داشته‌ایم که بدون هیچ‌گونه تعدیل اتفاق افتاده‌اند. تمام تعادل بازار را پتروشیمی‌ها با عرضه‌نداشتن به‌هم‌ ریخته‌اند. پتروشیمی‌ها باید مواد اولیه داخل را تأمین کنند و بعد صادرات کنند. مواد پلیمری مواد خام است. به فکر اشتغال آینده نیستیم و ازدست‌رفتن شغل‌ها را می‌بینیم.