بسیاری از دانشجویانی که معتقد بودند ستاره‌دار شده و از ادامه تحصیلشان جلوگیری می‌شود،‌ در محوطه دانشگاه‌ها دست به اعتراض و اعتصاب زدند. شماری از آنها هنوز هم که سال‌های زیادی از این اتفاق‌ها گذشته، موفق به ادامه تحصیل نشده‌اند. چندی پیش با انتشار گسترده اظهارات رئیس‌جمهوری در این باره و همزمان با آن اعلام عمومی وزیر علوم و فراکسیون حقوق شهروندی مجلس برای حل مشکل دانشجویان به اصطلاح ستاره‌دار، فاز تازه‌ای از پرداختن به این موضوع در میان رسانه‌ها ایجاد شد.

واقعیت این است که برخی از دانشجویانی که در سال‌های گذشته به هر دلیل از ادامه تحصیل منع شده‌اند امروز و بعد از گذشت نزدیک به یک دهه، شاید انگیزه کافی به اندازه همان سال‌هایی که دیگر گذشته است برای ادامه تحصیل ندارند یا اگر هم داشته باشند،‌ زمان مناسب ورود به بازار کار بر اساس رشته و مدارک تحصیلی برای آنان سپری شده است. از همین رو به نظر می‌رسد صرف دعوت دوباره از آنان برای حضور در دانشگاه و قول‌های مساعد وزیر و نمایندگان برای رفع مشکل، اگرچه الهام بخش و امیدبخش است، اما جذابیت چندانی برای خود دانشجویان نداشته باشد. به هر حال تعداد این دانشجویان بسیار نیست و به نظر می‌رسد مهم‌تر از بازگشت این تعداد محدود به دانشگاه، ایجاد رویه‌ای ثابت در حمایت از حقوق دانشجویان و شهروندان باشد که مانع از تکرار برخی رویدادهای از این دست شود.