روز محاسبه اصولگرایان

(روز محاسبه اصولگرایان)عنوان سرمقاله امروز روزنامه ابتکار به قلم(مهدی نیاکی)است که در آن می خوانید: مرز بندی درون جناح سیاسی در ایران گویی تابع فصل ها و رویدادهاست. گاه چنان شفاف می شود که هر چهره سیاسی را می توان در اردوگاهی گنجاند و گاه چنان از صراحت و شفافیت می افتد که نمی توان موقف و موضع مشخصی برای فعالان سیاسی قائل شد. یکی از فصل هایی که در آن ابهام در مرزبندی های درونی جناح ها نمایان می شود فصل انتخابات است. نیروهای سیاسی گویی در این فصل به آنچه «اقبال افکار عمومی» می گویند، عنایتی مضاعف نشان می دهند. طرح‌ها در کار می‌کنند و حرف‌ها می‌زنند تا در منظر مردمان به چشم بیایند و اقبالی جلب کنند. در ادوار دیگر اما گویی نزدیک شدن به اراده عمومی چندان مطمح نظر نیست. در فصل انتخاب است که مردان سیاسی خود را به «روز محاسبه» نزدیک می‌بینند و می‌کوشند کارنامه‌ای کم ابهام تر و نزدیک تر به مطلوب‌های عمومی ارائه دهند. این روزها جناح اصولگرا گویی در چنین روزهایی است. چهره‌هایی که تا کنون در اردوگاه ایشان دسته بندی می‌شدند به تکاپو افتاده اند. آوای استقلال سر می‌دهند و از «واقعیت اصولگرایی» و حفظ اصول سخن می‌گویند. در این میان رییس فعلی مجلس است که از سرآمدان اصولگرایی بود و اینک در هیات مستقل ها، قصد ورود به کارزار انتخابات را دارد. معنای اعلام استقلال لاریجانی از زبان خود او چندان روشن نشد تا یک نماینده مجلس و یک چهره نزدیک به او درباره این موضع چنین گفت: «من فکر می‌کنم این کار آقای لاریجانی یک حرکت سیاسی هوشمندانه در جهت نجات جریان اصولگرایی از انقراض بود. جریان اصولگرایی با روش و تفکر و عملکردی که در 10 سال گذشته داشته است محکوم به نابودی است. شاید افرادی مانند آقای لاریجانی بتوانند با مطرح کردن مبانی فکری درست، آن را از مرگ نجات بدهند. این یک اصل قرآنی است که چیزی که برای مردم مفید نباشد از بین می‌رود. بنده فکر می‌کنم افرادی مانند آقای لاریجانی باید به طور مستقیم با مردم صحبت کنند و بگویند اصولگرای واقعی ما هستیم و طرح ائتلاف اصولگرایان را قبول نداریم، بنابراین ما ناچار هستیم فهرست جدیدی ارائه دهیم.» به راستی هنوز آشکار نیست که کدامیک از قرائت‌های موجود در میان این جناح به آنچه اصولگرایی می‌گویند نزدیک تر است. اما آنچه واضح می‌نماید این است که در میان جناح‌های سیاسی از جمله جناح اصولگرا تفاوت دیدگاه‌هایی هست که شاید قدمت آن به چند سال برسد. اما با نزدیک شدن به فصل انتخابات گویی هر شخص یا جریانی به تکاپو می‌افتد که عقاید واقعی خود را بروز دهد و در منظر رای دهندگان از آنچه «هست» دفاع کند. چرا که به خوبی می‌داند که روز انتخابات، روز محاسبه است. رای دهندگان در کارنامه چهره‌ها دقت و کاوش می‌کنند و نزدیک ترین به اراده خود را می‌یابند و نامش را در صندوق می‌اندازند. با نزدیکی به این روز گویی تسویه و تزکیه‌ای نیز در جناح‌های سیاسی رخ می‌دهد. اصـــولگرایان اینـــک بیش از رقبایشان تبعات این نزدیکی به روز محاسبه را تجربه می‌کنند.