نفت آمریکا جای نفت ایران را نخواهد گرفت

به نظر می رسد رفع تحریم های ایران که تا چند روز دیگر اجرایی می شود، بیشتر از همه بر روی خود آمریکا اثر داشته و دولتمردان این کشور را به عکس العملی نفتی مبنی بر آزادسازی صادرات نفت ایالات متحده واداشته است. اگرچه بسیاری از کارشناسان بر این باورند که این موضوع بیشتر بحثی تاکتیکی و متاثر از سیاست های داخلی این کشور است و احتمالا تا ماه ها و حتی سال ها، ممکن است نفت قابل توجهی صادر نشود، ولی در این ارتباط، حتماً اهداف دیگری لحاظ شده که از جمله، می توان به اثر روانی آن در جامعه جهانی اشاره کرد. در این ارتباط، با دکتر مهدی عسلی، مدیر امور اوپک و روابط با مجامع انرژی وزارت نفت، گفتگوی کوتاهی انجام دادیم. دکتر عسلی در گفت و گو با "نکونیوز" می گوید نفت آمریکا جای نفت ایران را نخواهد گرفت. نظر شما در خصوص مصوبه کنگره آمریکا پیرامون آزادسازی صادرات نفت خام آمریکا پس از چهل سال ممنوعیت و تاثیر آن بر بازار جهانی نفت چیست؟ تا پیش از این، همه نگران ورود نفت ایران به بازارهای جهانی بودند و اکنون، نگرانی دیگری به آن افزوده شده و آن، آزادسازی صادرات نفت خام آمریکاست که من همین جا با اطمینان می گویم که تصویب این مساله در کنگره و ورود نفت آمریکا به بازارهای جهانی، قطعاً بر روی قیمت نفت صادراتی ایران و مسایل حاشیه ای آن، اثری نخواهد داشت؛ چراکه نفت آمریکا شیرین و سبک است و نمی تواند جایگزین نفت ایران شود. اما همین الآن نیز آمریکا یک واردکننده بزرگ نفت است. پس چرا چنین مجوزی را صادر کرده است؟ بله. کاملاً درست است. آمریکا هم اکنون با واردات حدود ۷ میلیون بشکه در روز، بزرگترین واردکننده نفت جهان است، بنابراین به نظر می رسد که با توجه به این شرایط، صادرات نفت خام این کشور رقم زیادی نخواهد بود و بدون شک نمی تواند تاثیرچندانی بر روی نفت ایران داشته باشد. اما این که چرا چنین مجوزی صادر کرده، خود یک بحث طولانی است که اجازه دهید در زمان بهتری به آن بپردازیم. در کل، بسیاری از کارشناسان بر این باورند که این اقدام منجر به افزایش سرمایه‌گذاری‌ها در میادین نفتی شیل و به گفته شرکت‌های حفاری، موجب افزایش ۱۰ دلاری سود به ازای هر بشکه تولید می‌شود. ولی اعتقاد من این است که دلایل بیشتری برای این مساله وجود دارد. به نظر شما، این اقدام آمریکا برای چه کشورهایی بیشترین ضرر را خواهد داشت؟ با توجه به شرایط فعلی بازار، در صورت واردات نفت آمریکا به بازار جهانی نفت، کشورهایی بیشتر متضرر می شوند که قیمت تمام شده تولیدشان بالاست، آنها مجبورند تولید و عرضه نفت خود را محدود کنند، هرچند که این نکته را نیز نباید فراموش کرد که صادرات نفت آمریکا بر روی صادرات نفت کشورهایی مانند نیجریه و آنگولا به دلیل شباهت نفت ماهیتی هر دو، مسلماً تاثیرگذار خواهد بود. به هرحال، اکنون هزینه تولید نفت در ایران کمتر از ١٠ دلار برای هر بشکه است. بنابراین با کاهش قیمت نفت، سرمایه گذاران خارجی به دلیل هزینه پایین تولید نفت در خاورمیانه، به این منطقه می آیند. شما صحبتی نیز درباره افزایش نرخ بهره در آمریکا که آن هم هفته گذشته به تصویب رسید، داشتید و آن را بی ارتباط به مسایل نفتی ندانستید. چه ارتباطی بین این دو مورد وجود دارد؟ به نظر من، همانطور که پیش از این نیز گفتم، بانک مرکزی آمریکا یا همان فدرال ریزرو، با این افزایش، سبب کاهش ذخیره سازی نفت خام خواهد شد. مورد دیگر، تاثیر آن بر روی تولید شیل اویل است؛ سرمایه گذاران در این طرح ها، وام با نرخ ریسک بالا دریافت کرده اند، بنابراین با افزایش نرخ بهره، هزینه آنها نیز افزایش می یابد و در صورتی که قیمت نفت در این سطح باقی بماند، حفاری برای شیل اویل ها کاهش خواهد یافت و نهایتاً، سرمایه گذاران مجبور به بستن چاه ها خواهند شد. هرچند که این تاثیر در بلندمدت مشخص می شود. بهای نفت در سال جدید میلادی، چه سرنوشتی پیدا می کند؟ به نظر من، بهای نفت در سال آینده، بین ٣٥ تا ٥٠ دلار در نوسان خواهد بود. ضمن این که نباید نگران کاهش درآمدهای نفتی ایران باشیم چون با توجه به دو برابر شدن میزان صادرات نفت و افزایش تدریجی بهای این طلای سیاه در سال آتی، ایران رشد اقتصادی خوبی را تجربه خواهد کرد. گفت و گو: سهیلا زمانی