نگاهی به طرح تجمیع سازمانهای بیمهگر
محمد کریمی قانون پنجم توسعه به دولت اجازه داده است که بخشهای بیمههای درمانی تمام صندوقهای بیمه را در سازمان بیمه خدمات درمانی ادغام کند. مطابق قانون برنامه، هدف از تجمیع سازمانهای بیمهگر «توسعه کمی و کیفی بیمههای سلامت، دستیابی به پوشش فراگیر و عادلانه خدمات سلامت و کاهش سهم مردم از هزینههای سلامت به ۳۰ درصد» است. برای تحقق تجمیع، سازمان بیمه سلامت ایران در سال ۱۳۹۱ تشکیل شد. با وجود این، تجمیع یا ادغام سازمانهای بیمهگر هنوز تحقق نیافته است. این یادداشت قصد دارد که مساله تجمیع را از منظر اقتصادی مورد یک بررسی مقدماتی قرار دهد و نکاتی را درباره کارآمدی چنین طرحی بیان کند.
قانون پنجم توسعه به دولت اجازه داده است که بخشهای بیمههای درمانی تمام صندوقهای بیمه را در سازمان بیمه خدمات درمانی ادغام کند. مطابق قانون برنامه، هدف از تجمیع سازمانهای بیمهگر «توسعه کمی و کیفی بیمههای سلامت، دستیابی به پوشش فراگیر و عادلانه خدمات سلامت و کاهش سهم مردم از هزینههای سلامت به ۳۰ درصد» است. برای تحقق تجمیع، سازمان بیمه سلامت ایران در سال ۱۳۹۱ تشکیل شد. با وجود این، تجمیع یا ادغام سازمانهای بیمهگر هنوز تحقق نیافته است. این یادداشت قصد دارد که مساله تجمیع را از منظر اقتصادی مورد یک بررسی مقدماتی قرار دهد و نکاتی را درباره کارآمدی چنین طرحی بیان کند.