تبیین سیره اهل بیت در محرم و صفر
(تبیین سیره اهل بیت در محرم و صفر)عنوان سرمقاله امروز روزنامه شرق به قلم(علیاکبر گلقندشتی)است که در آن می خوانید: محرم و صفر برای شیعیان ماههای قدرشناسی از زحمات پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) اوست. قدرشناسی از زحمتهای پیامبر اسلام، دستور آشكار خداوند است. خداوند در قرآن از مؤمنان خواسته است مزد رسالت را با محبت اهلبیت پیامبر(ص) پاسخ دهند. شیعیان با برپایی و شركت در مجالس عزاداری پیامبر و خاندان او به این دستور خداوند عمل میكنند. علت انتخاب این دوماه، شهادت امام سوم شیعیان در آغاز محرم، بهاسارترفتن خاندان ایشان، شهادت سه نفر دیگر از فرزندان پیامبر یعنی امامسجاد(ع)، امام حسن مجتبی(ع) و امامرضا (علیهمالسلام) و رحلت جانگداز پیامبر مهر و رحمت در پایان ماه صفر است. پیامبر مهر و محبت در سخنرانیهای زیادی و از جمله در آخرین حج، اهل بیت را بهعنوان یكی از دو یادگار خود در جامعه معرفی كردند. قرآن و اهل بیت دو میراث برجایمانده از پیامبر برای عموم مسلمانان بودند كه پیروان آنها به هدایت میرسند. قرآن منبع سخنان و اعمال پیامبر و اهل بیت، ادامهدهنده و مفسر سیره پیامبر هستند. به این منظور علامه طباطبایی درباره حكومت امیرالمؤمنین(ع) میفرماید «بهواسطه سیرت عادله خود قیافه جذاب سیرت پیغمبر اكرم را به مردم- خاصه نسل جدید- نشان داد. وی در برابر شوكت كسرایی و قیصری معاویه در زی فقرا و مانند یكی از بینواترین مردم زندگی میكرد. وی هرگز دوستان و خویشاوندان و خاندان خود را بر دیگران مقدم نداشت و توانگری را به گدایی و نیرومندی را به ناتوانی ترجیح نداد» (امامعلی از نگاه دانشوران... خلافت پنجساله علی(ع) ص١٣٩). به نظر میرسد مهمترین علت رنجهای پیامبر و اهلبیت(ع) تلقی اجتماعی و نه فردگرایانه آنان از اسلام است. پیامبر فقط سخنان اخلاقی جهت ارتقای اخلاق و رسیدن به آرامش روحی ارائه نمیكردند. ایشان توسعه سیاسی جامعه، گسترش عدالت و مساوات را جزء مهمترین برنامههای خود داشت. البته پیامبر اسلام تنها پیامبری نبود كه به عرصههای اجتماعی پرداخته بود بلكه برخلاف نگاه مسلط پژوهشگران، پیامبرانی مانند سلیمان، داوود و حضرت موسی (علیهمالسلام) نیز در رأس حكومت و قدرت تصمیمگیری اجتماعی حضور داشتند. اهل بیت نیز بهعنوان ادامهدهنده حیات پیامبر در جامعه در طول زندگی خود هیچگاه تنها تفسیر عبادی از دین اسلام ارائه نكردند و در مقابل مشكلات عملی و علمی مسلمانان بیتوجه نبودند. از جمله دلیلها برای قدردانی از اهل بیت همین نگاه جامع به دین است. البته بررسی ملاكها و اصول حكومت نبوی و علوی وظیفه مهم پژوهشگران و اندیشمندان اسلامی است تا تحریف و سوءاستفاده از دین در جامعه اتفاق نیفتد. ولی برای همه پژوهشگران مسلم است كه در تلقی پیامبر و اهل بیت از حضور دین در جامعه، دین وسیله كسب قدرت و حكمرانی بدون پاسخگویی نیست. ایشان همیشه تلاش كردند با دو اصل اخلاق و حق، رابطه حاكم و مردم را ترسیم کرده و قدرت بیپایان را محدود کنند. پیامبر و اهلبیت برای مشاركت سیاسی، اصول اخلاقیاي داشتند كه همیشه آنها را رعایت میكردند و آنقدر بر آنها تأكید داشتند كه تبدیل به سیره و سبك زندگی پیامبر شدند. خدامحوری و غایتمداری، اصل كرامت و عزت انسان، عدالتمحوری، اصل مهر و رأفت اسلامی، مشورت و مشاركتپذیری، وفای به عهد و پیمان و اصل شایستهسالاری و انتخاب شایستگان از آن جملهاند. (سیره سیاسی پیامبر اعظم (ص)، شریف لكزایی، ص ٥٩). امیدوارم خداوند، پیامبر و اهل بیت ایشان (علیهمالسلام) عزاداریها و تعظیم شعائر اسلامی را از مردم ایران قبول کنند.
(تبیین سیره اهل بیت در محرم و صفر)عنوان سرمقاله امروز روزنامه شرق به قلم(علیاکبر گلقندشتی)است که در آن می خوانید: محرم و صفر برای شیعیان ماههای قدرشناسی از زحمات پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) اوست. قدرشناسی از زحمتهای پیامبر اسلام، دستور آشكار خداوند است. خداوند در قرآن از مؤمنان خواسته است مزد رسالت را با محبت اهلبیت پیامبر(ص) پاسخ دهند. شیعیان با برپایی و شركت در مجالس عزاداری پیامبر و خاندان او به این دستور خداوند عمل میكنند. علت انتخاب این دوماه، شهادت امام سوم شیعیان در آغاز محرم، بهاسارترفتن خاندان ایشان، شهادت سه نفر دیگر از فرزندان پیامبر یعنی امامسجاد(ع)، امام حسن مجتبی(ع) و امامرضا (علیهمالسلام) و رحلت جانگداز پیامبر مهر و رحمت در پایان ماه صفر است. پیامبر مهر و محبت در سخنرانیهای زیادی و از جمله در آخرین حج، اهل بیت را بهعنوان یكی از دو یادگار خود در جامعه معرفی كردند. قرآن و اهل بیت دو میراث برجایمانده از پیامبر برای عموم مسلمانان بودند كه پیروان آنها به هدایت میرسند. قرآن منبع سخنان و اعمال پیامبر و اهل بیت، ادامهدهنده و مفسر سیره پیامبر هستند. به این منظور علامه طباطبایی درباره حكومت امیرالمؤمنین(ع) میفرماید «بهواسطه سیرت عادله خود قیافه جذاب سیرت پیغمبر اكرم را به مردم- خاصه نسل جدید- نشان داد. وی در برابر شوكت كسرایی و قیصری معاویه در زی فقرا و مانند یكی از بینواترین مردم زندگی میكرد. وی هرگز دوستان و خویشاوندان و خاندان خود را بر دیگران مقدم نداشت و توانگری را به گدایی و نیرومندی را به ناتوانی ترجیح نداد» (امامعلی از نگاه دانشوران... خلافت پنجساله علی(ع) ص١٣٩). به نظر میرسد مهمترین علت رنجهای پیامبر و اهلبیت(ع) تلقی اجتماعی و نه فردگرایانه آنان از اسلام است. پیامبر فقط سخنان اخلاقی جهت ارتقای اخلاق و رسیدن به آرامش روحی ارائه نمیكردند. ایشان توسعه سیاسی جامعه، گسترش عدالت و مساوات را جزء مهمترین برنامههای خود داشت. البته پیامبر اسلام تنها پیامبری نبود كه به عرصههای اجتماعی پرداخته بود بلكه برخلاف نگاه مسلط پژوهشگران، پیامبرانی مانند سلیمان، داوود و حضرت موسی (علیهمالسلام) نیز در رأس حكومت و قدرت تصمیمگیری اجتماعی حضور داشتند. اهل بیت نیز بهعنوان ادامهدهنده حیات پیامبر در جامعه در طول زندگی خود هیچگاه تنها تفسیر عبادی از دین اسلام ارائه نكردند و در مقابل مشكلات عملی و علمی مسلمانان بیتوجه نبودند. از جمله دلیلها برای قدردانی از اهل بیت همین نگاه جامع به دین است. البته بررسی ملاكها و اصول حكومت نبوی و علوی وظیفه مهم پژوهشگران و اندیشمندان اسلامی است تا تحریف و سوءاستفاده از دین در جامعه اتفاق نیفتد. ولی برای همه پژوهشگران مسلم است كه در تلقی پیامبر و اهل بیت از حضور دین در جامعه، دین وسیله كسب قدرت و حكمرانی بدون پاسخگویی نیست. ایشان همیشه تلاش كردند با دو اصل اخلاق و حق، رابطه حاكم و مردم را ترسیم کرده و قدرت بیپایان را محدود کنند. پیامبر و اهلبیت برای مشاركت سیاسی، اصول اخلاقیاي داشتند كه همیشه آنها را رعایت میكردند و آنقدر بر آنها تأكید داشتند كه تبدیل به سیره و سبك زندگی پیامبر شدند. خدامحوری و غایتمداری، اصل كرامت و عزت انسان، عدالتمحوری، اصل مهر و رأفت اسلامی، مشورت و مشاركتپذیری، وفای به عهد و پیمان و اصل شایستهسالاری و انتخاب شایستگان از آن جملهاند. (سیره سیاسی پیامبر اعظم (ص)، شریف لكزایی، ص ٥٩). امیدوارم خداوند، پیامبر و اهل بیت ایشان (علیهمالسلام) عزاداریها و تعظیم شعائر اسلامی را از مردم ایران قبول کنند. |